«In Tempo» (4η σεζόν) – Κάθε 20 του μηνός στην Κ/supa.
Συνέντευξη στη Βένια Αδαμάκου
Νέα σεζόν για το «In Tempo» και καλέσαμε τις Afreakout να μας κάνουν ποδαρικό! Αφρικανικά κρουστά, χορός και θετική ενέργεια. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του μουσικού σχήματος που φέρνει το κλίμα των αφρικανικών γιορτών στη Θεσσαλονίκη! Πρόκειται για 7 κοπέλες που ανυπομονούν να εμφανιστούν ξανά στη σκηνή και να ξεσηκώσουν το κοινό τους, το οποίο στερήθηκαν λόγω της πανδημίας.
–Πείτε μου λίγα λόγια για εσάς. Πώς γνωριστήκατε και πότε αποφασίσατε να δημιουργήσετε το σχήμα;
Το συγκρότημα “Afreakout” αποτελείται από τις Μαριάννα Ερκέκογλου, Ακριβή Ερκέκογλου, Βίκυ Αμανατίδου, Σοφία Αναστασίου, Μαρία Βογιατζή στη μουσική και τις Μαρία Νικολούζου και Άννα Μουρατίδου στον χορό. Γνωριστήκαμε όλες μαζί στο μουσικό εργαστήρι «Κρουστόφωνο», όπου η Μαριάννα διδάσκει αφρικάνικα κρουστά και η Μαρία Ν. αφρικάνικο χορό. Τα υπόλοιπα μέλη ήρθαν αρχικά για να παρακολουθήσουν τα μαθήματα και τα σεμινάρια. Έχει περίπου πέντε χρόνια τώρα που γνωριζόμαστε. Αφότου παίζαμε μαζί για κάποια χρόνια αποφασίσαμε ότι όλες θα θέλαμε κάτι πέρα από τα μαθήματα. Έτσι,στα τέλη του 2018 δημιουργήσαμε το συγκρότημα.
–Το όνομα του σχήματος πώς προέκυψε;
Αυτό που μας ένωσε όλες μαζί ήταν η τρέλα που βρήκαμε στην αφρικανική μουσική και τον χορό. Στα αγγλικά θα μπορούσε κανείς να πει ότι ακούσαμε αφρικανική μουσική και “we freaked out” και αφού απορρίψαμε κάποιες άλλες καλές ιδέες, αλλά κυρίως κακές καταλήξαμε σε αυτό.
–Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με την αφρικανική μουσική;
Η Μαριάννα ασχολήθηκε με τα κρουστά από μικρή. Κάποια στιγμή δοκίμασε τα αφρικανικά κρουστά από ενδιαφέρον για άλλους πολιτισμούς και μουσικές παραδόσεις. Στην αρχή τελείως σαν χόμπυ, αλλά πολύ γρήγορα επέλεξε να ασχοληθεί βαθύτερα και κάπως έτσι ξεκίνησε να διδάσκει στο «Κρουστόφωνο». Παρόμοια είναι η ιστορία της Μαρίας Νικολούζου, που κυνηγούσε τα μαθήματα και τα σεμινάρια αφρικανικού χορού στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Έχει διδάξει κι αυτή σε διάφορες ομάδες. Οι υπόλοιπες ήρθαν στο «Κρουστόφωνο» από ενδιαφέρον ή περιέργεια για τα μαθήματα και τα σεμινάρια που προσφέρει. Κάπως έτσι κολλήσαμε όλες με την αφρικανική μουσική.
–Υπάρχουν κοινά στοιχεία στην αφρικανική κουλτούρα και στην ελληνική;
Ευτυχώς ζούμε σε μια χώρα που η παραδοσιακή της μουσική είναι ζωντανή, συγκινεί και κινεί τους ανθρώπους. Ακόμα και στη Θεσσαλονίκη που είναι μεγάλη πόλη βλέπει κανείς μέσα στον χρόνο γιορτές, φεστιβάλ και πανηγύρια. Για να μη μιλήσουμε για τα νησιά και τα χωριά, όπου εκδηλώσεις τέτοιου τύπου αποτελούσαν ορόσημα πριν την πανδημία. Η αίσθηση της γιορτής είναι αυτό που έχουμε κοινό με την Αφρική. Επίσης, ο τρόπος διδασκαλίας των παραδόσεων, προφορικά, μέσα από το βίωμα, από δάσκαλο σε μαθητή είναι κοινό σε όλον τον κόσμο. Επιπλέον, στην αφρικάνικη μουσική τα κρουστά μουσικά όργανα κατέχουν κύρια θέση, καθώς ο ρυθμός και ο ήχος που παράγουν είναι αυτό που καθιστά τη συγκεκριμένη μουσική τόσο ξεχωριστή και αναγνωρίσιμη σ’ολον τον κόσμο. Η ίδια πρωταρχική αξία των κρουστών οργάνων παρατηρείται και σε πολλά είδη παραδοσιακής μουσικής άλλων περιοχών, όπως και της Ελλάδας.
–Πώς αισθάνεστε κάθε φορά που ανεβαίνετε στη σκηνή;
Πάντα υπάρχει μια αγωνία, αυτό δε φεύγει. Ωστόσο, το είδος της μουσικής δρα από μόνο του αγχολυτικά και από τη στιγμή που συντονιστούμε και ξεκινήσουμε να παίζουμε, μας συνεπαίρνει ο ενθουσιασμός, κάτι που είναι ιδιαιτέρως απελευθερωτικό. Ένας από τους λόγους που δημιουργήσαμε το συγκρότημα ήταν το γεγονός ότι διασκεδάζουμε και γελάμε πολύ την ώρα που παίζουμε μαζί, είναι σαν παιχνίδι, σαν γιορτή. Το ίδιο συμβαίνει και με τον χορό. Αν δε συνδεθείς, δεν μπορείς να παίξεις.
–Γνωρίζω πως πολλές φορές στις ζωντανές σας εμφανίσεις αυτοσχεδιάζετε. Από πού αντλείτε έμπνευση;
Ο αυτοσχεδιασμός είναι βασικό στοιχείο στην αφρικάνικη μουσική. Η έμπνευση έρχεται σιγά-σιγά μέσα από τις πρόβες και την εξοικείωση με τον ρυθμό. Αντλούμε έμπνευση από παντού, από όπου θέλει η καθεμία, από πράγματα που έχουμε ακούσει, που έχουμε τραγουδήσει, που έχουμε παίξει, αυτά παίρνουν μορφή μέσα από τις επαναλήψεις και βγαίνουν μπροστά στο κοινό αυθόρμητα. Έχουμε παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια αφρικανών μουσικών και μας εντυπωσιάζει πάντα ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνονται τη μουσική. Για αυτούς ο ρυθμός είναι κάτι έμφυτο, κάτι που πηγάζει από μέσα και τους έχει γίνει βίωμα. Αυτό μας έχει επίσης εμπνεύσει ιδιαιτέρως και μας έχει προσφέρει πολλά ερείσματα, ώστε να μπορούμε να αυτοσχεδιάσουμε.
–Κάποια αγαπημένα στέκια στη Θεσσαλονίκη;
Μας αρέσουν τα στέκια με καλή μουσική. Βέβαια πάει αναλόγως και με τη διάθεση. Άλλα είναι για χορό, άλλα για χαλαρό ποτάκι, άλλα για φαγητό. Ευτυχώς είμαστε πολλές και δεν ξεμένουμε από προτάσεις. Τον τελευταίο χρόνο αγαπάμε πολύ τη «Μικρή Σκηνή» και το «Εσπεράντο» στην Τούμπα, καθώς και το «Nago» στο κέντρο.
–Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού στην αφρικανική μουσική; Τι σχόλια ακούτε;
Τα σχόλια είναι πάντα θετικά και γεμάτα ενθουσιασμό. Όμως, το κοινό της Θεσσαλονίκης είναι σχετικά δύσκολο να το κερδίσεις πραγματικά, προτιμά τα γνώριμα μονοπάτια. Οι άνθρωποι θέλουν το χρόνο τους για να συνηθίσουν και αγκαλιάσουν κάτι το τόσο διαφορετικό. Το βασικό είναι να αρέσει αυτό που κάνεις πρώτα σε σένα. Έτσι και ο κόσμος θα παρασυρθεί από τον ενθουσιασμό σου.
–Πέρυσι εμφανιστήκατε στο Greenwave festival. Φέτος δυστυχώς λόγω του κορωνοϊού πολλά φεστιβάλ ακυρώνονται. Έχετε βρει εναλλακτικούς τρόπους για να επικοινωνείτε με το κοινό σας;
Η πανδημία μας πέτυχε στην αρχή μας. Δυστυχώς ακόμα δεν έχουμε ισχυρή παρουσία στα social media, αλλά προγραμματίζουμε να αλλάξει σύντομα αυτό. Οπότε μείνετε συντονισμένοι!
–Μπορεί να αναπληρώσει ένα λάιβ μέσω υπολογιστή το κλίμα ενός φεστιβάλ;
Είναι λογικό ότι ένα live μέσω υπολογιστή δεν μπορεί να αντικαταστήσει ένα φεστιβάλ. Η αίσθηση στα φεστιβάλ είναι ιδιαίτερη και μοναδική και η αμεσότητα της σχέσης με το κοινό δεν μπορεί να συγκριθεί με το live μέσω υπολογιστή. Όμως, η ανάγκη του κοινού και των καλλιτεχνών για επικοινωνία, έστω και με ηλεκτρονικό τρόπο, είναι έντονη και απολύτως κατανοητή, καθώς η παρουσία της τέχνης είναι περισσότερο απαραίτητη σε δύσκολους καιρούς. Οπότε αν μόνο αυτό μας επιτρέπουν να έχουμε, θα αρκεστούμε και θα ανταποκριθούμε με χαρά.
–Ποια θα είναι τα επόμενα μουσικά σας βήματα; Πού στοχεύετε;
Η αλήθεια είναι ότι με την πανδημία και τα μέτρα που αφορούν τους χώρους συναυλιών θα συναντάμε εκπλήξεις για κάποιο καιρό ακόμα. Ωστόσο, μετά από τις απαραίτητες καραντίνες και τις καλοκαιρινές διακοπές που πέρασαν, ανυπομονούμε να ξαναβρεθούμε, να παίξουμε και να δουλέψουμε με ρυθμούς, τραγούδια και χορούς. Προς το παρόν θέλουμε να εκπληρώσουμε την ανάγκη μας για εκτόνωση και καινούριες δημιουργίες και θα προσπαθήσουμε να ξαναβρεθούμε στη σκηνή όσο πιο γρήγορα γίνεται.
–Κι ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας;
Μη φοβάστε να δοκιμάσετε διαφορετικά πράγματα! Ποτέ δεν ξέρεις που θα βρεις αυτό που σε συγκινεί! Η εκτόνωση μέσα από τη μουσική και το χορό, η χαρά και η γιορτή μπορούν να γίνουν διέξοδοι, όσο δύσκολοι κι αν είναι οι καιροί που διανύουμε. Ευχαριστούμε πολύ την kulturosupa για τη φιλοξενία!
Ευχαριστούμε!
.
.
.
Φωτογραφικό υλικό
