Ο Δεκαπενταύγουστος (2001) είναι μια από τις καλύτερες δουλειές του Κωσταντίνου Γιάνναρη. Είναι και εκείνη η ταινία που, εκτός των άλλων, υποκλινόμαστε στην ερμηνευτική οξυδέρκεια μιας ομάδας δυνατών ηθοποιών (Ελένη Καστάνη, Ακύλας Καραζήσης, Αμαλία Μουτούση, Αιμίλιος Χειλάκης, Θεοδώρα Τζήμου, Μιχάλης Ιατρόπουλος). Το βραβευμένο έργο ενός σκηνοθέτη που πρότεινε νέους κινηματογραφικούς δρόμους στο ελληνικό σινεμά.
Η ταινία συνδυάζει μεταφυσικά στοιχεία και συμβολισμούς.
Το Δεκαπενταύγουστος (ή και 15αύγουστος) είναι ελληνική δραματική ταινία του 2001 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Γιάνναρη. Το τραγούδι της ταινίας είναι σε μουσική του Άκη Δαούτη, σε στίχους του Τάκη Συρέλλη και το ερμηνεύει η Γλυκερία. Πρωταγωνιστούν η Ελένη Καστάνη και ο Ακύλλας Καραζήσης.
Πλοκή
Σε μια τριώροφη πολυκατοικία στο κέντρο της Αθήνας ζουν τρεις οικογένειες, οι οποίες αποφασίζουν να φύγουν από την πόλη ανήμερα Δεκαπενταύγουστου.
Στον πρώτο όροφο κατοικεί ένα ζευγάρι (Ελένη Καστάνη και Ακύλλας Καραζήσης) με τα δύο τους παιδιά. Φεύγουν από την Αθήνα με προορισμό την Παναγία Σουμελά, καθώς η κόρη τους πάσχει από καρκίνο και ευελπιστούν σε ένα θαύμα. Στον δεύτερο όροφο κατοικεί ένα ζευγάρι με προβλήματα (Μιχάλης Ιατρόπουλος και Θεοδώρα Τζήμου) που φεύγει για να αναζητήσει μια ανανέωση στη σχέση τους. Στον τρίτο όροφο κατοικεί ένα ζευγάρι μεσοαστών (Αιμίλιος Χειλάκης και Αμαλία Μουτούση), οι οποίοι θέλουν να αποκτήσουν ένα παιδί. Φεύγουν από την Αθήνα για να πάνε στο εξοχικό τους.
Κατά τη διάρκεια της απουσίας τους, ένας έφηβος διαρρήκτης (Κώστας Κοτσιανίδης) εισβάλλει στα σπίτια τους και ανακαλύπτει τα καλά κρυμμένα μυστικά και τις επιθυμίες των ταξιδιωτών. Επίσης, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού των ζευγαριών γίνονται αποκαλύψεις και κάποιες μπλεγμένες καταστάσεις ξεδιαλύνονται.
Διανομή
Ελένη Καστάνη Μορφούλα
Ακύλλας Καραζήσης Φάνης
Αιμίλιος Χειλάκης Κώστας
Αμαλία Μουτούση Κάτια
Θεοδώρα Τζήμου Σάντρα
Μιχάλης Ιατρόπουλος Μιχάλης
Κώστας Κοτσιανίδης Γιάννης (διαρρήκτης)
Άντζελα Μπρούσκου Παναγία / μητέρα Γιάννη
Στάθης Παπαδόπουλος Φώτης
Ειρήνη Παπαδοπούλου φίλη Γιάννη
Βραβεία/Διακρίσεις
Η ταινία βραβεύτηκε με το βραβείο της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Επίσης, επιλέχτηκε να συμμετάσχει στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βερολίνου. Επίσης, προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του 42ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Γεννήθηκε στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας από Έλληνες γονείς. Τελείωσε το σχολείο στην Ελλάδα και έκανε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στη Μεγάλη Βρετανία – όχι στο σινεμά, στο οποίο είναι αυτοδίδακτος, αλλά στην ιστορία και στα οικονομικά, στο Πανεπιστήμιο του Κιλ. Το διδακτορικό του στη μεταπολεμική ελληνική και σοβιετική ιστορία εγκαταλείφθηκε πριν ολοκληρωθεί εξαιτίας του κινηματογράφου. Το 1987 ολοκλήρωσε το “ΟΖαν Ζενέ είναι νεκρός”, το οποίο προβλήθηκε στο Πανόραμα του Φεστιβάλ Βερολίνου.
Οι επόμενες μικρού μήκους ταινίες του -“Τρώες, Caught Looking” και “Μια θέση στον ήλιο”- προβλήθηκαν σε πολλά φεστιβάλ κερδίζοντας, ανάμεσα σε άλλα, δύο βραβεία Τέντι στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Για λογαριασμό του Channel 4 και του BBC, σκηνοθέτησε, μεταξύ άλλων, τα ντοκιμαντέρ “Απεγνωσμένη ζωή: Οι ταινίες του Πιέρ Πάολο Παζολίνι” και “Έλληνες (Ελληνικός έρωτας και σαπφικές συνομιλίες)”.
Tο μεγάλου μήκους ντεμπούτο του “Κοντά στον παράδεισο”, γυρισμένο το 1995, προβλήθηκε στο “Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών” του Φεστιβάλ Καννών. Παρά την πετυχημένη πορεία της ταινίας και την αγορά της για διανομή στην Αμερική από τη Miramax, ο Γιάνναρης αποφασίζει να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Το 1998, το “Από την άκρη της πόλης”, η πρώτη του αμιγώς ελληνική ταινία, συμμετέχει στο Πανόραμα του Βερολίνου, ενώ στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης κερδίζει το Βραβείο Σκηνοθεσίας και το Δεύτερο Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας.
Η επόμενη ταινία του, “Δεκαπενταύγουστος”, υπήρξε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία και συμμετείχε στο διαγωνιστικό του Βερολίνου, καθώς και σε μια σειρά από άλλα φεστιβάλ, όπως του Σιάτλ και της Μελβούρνης.
Βασισμένος σ΄ ένα αληθινό περιστατικό, μια λεωφορειοπειρατεία από έναν Αλβανό που είχε τραγική κατάληξη, ο “Όμηρος” είχε μια εξίσου καλή πορεία στα φεστιβάλ, αλλά αντιμετωπίστηκε με -όχι ακριβώς ανεξήγητη- εχθρότητα από την πιο αντιδραστική μερίδα του ελληνικού κοινού.
Έξι χρόνια αργότερα, η επόμενη ταινία του, “Man at Sea”, έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2011.
Αμέσως μετά, ο Γιάνναρης, όχι απόλυτα ικανοποιημένος από το μοντάζ της βερσιόν που προβλήθηκε εκεί, ξεκίνησε να δουλεύει μια νέα εκδοχή του φιλμ. Το director΄ s cut στο οποίο κατέληξε θα προβληθεί, για πρώτη φορά, στο πλαίσιο του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
