Εντυπωσιακός «Προμηθέας Δεσμώτης» από το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων. Είδαμε και σχολιάζουμε +βίντεο
Γιατί κάθε καλοκαίρι ανεβάζουν τις ίδιες αρχαίες τραγωδίες και γιατί ο κόσμος βλέπει και ξαναβλέπει τις ίδιες τραγωδίες; Πολλές οι απαντήσεις μα κυριαρχεί μια: το απαράμιλλο αρχαίο κείμενο των ποιητών που αντέχει (και θα αντέχει) στον αιώνα τον άπαντα! Στο διάβα τους ως θεατές βιώσαμε σπουδαίες κλασσικές παραστάσεις που συνέβαλαν με την σκηνική τους παρουσία, αναπόφευκτα κάποιες από αυτές εκμοντερνιστήκαν στα καθ ημάς εντυπωσιάζοντας μας με τη σοβαρότητα που αντιμετώπισαν την αρχαία γραφή. Μια σχεδόν τέτοια παράσταση ήταν και ο «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου που παρακολουθήσαμε την περασμένη Πέμπτη στο θέατρο Δάσους από το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων.
Όπου αναφέρεται στην ιστορία ενός «αντάρτη» που αμφισβητώντας την εξουσία του Δία, χαρίζει τη φωτιά στους ανθρώπους, αποδεχόμενος για τούτη την πράξη του μαρτυρικά την τιμωρία του…

Η μετάφραση και η σκηνοθεσία είναι δυο [+] στοιχεία που ξεχωρίσαν αισθητά από τα υπόλοιπα θετικά της παράστασης, όχι ότι δεν έχει και αρνητικά…
Πρώτα απ όλα όμως η νέα μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα. Αυτού του σπουδαίου ποιητή που έχει προσφέρει στα Γράμματα και τις Τέχνες δεκάδες –κυρίως- μεταφράσεις και βιβλία και μόλις πέρσι βραβεύτηκε με το Βραβείο Μετάφρασης Έργου Ξένης Λογοτεχνίας σε ελληνική γλώσσα για τη μετάφραση του έργου Ζωή και Πεπρωμένο του Βασίλι Γκρόσμαν, εκδόσεις Γκοβόστη Α.Β.Ε.Ε.
Συγκεκριμένα στον «Προμηθέα» βίωνες το λόγο σα να ήταν σημερινός, ένιωθες και αφουγκραζόσουν τα τεκταινόμενα του δράματος, ενώ παράλληλα η σπουδαιότητα του Αισχύλου αναδεικνυόταν σε όλο του το μεγαλείο. Σπάνια συναντάμε σε παραστάσεις τόσο φρέσκιες μεταφράσεις αρχαίων κειμένων που δεν χανόμαστε στη «μετάφραση» αλλά ούτε και «στραγγαλισμό», ενώ λυπηρό είναι να αναμασιούνται οι ίδιες και ίδιες απαρχαιωμένες γνωστών και μη εξαιρετέων «ονομάτων» της πιάτσας και σπάνια να παρουσιάζονται νέα πρόσωπα όπως αυτό του Γιώργου Μπλάνα.
Σκηνοθετικά η παράσταση έσκισε. Το «έσκισε» έχει να κάνει με την πολυτέλεια της λιτότητας και πως ο σκηνοθέτης Κώστας Φιλίππογλου διαχειρίστηκε συναισθηματικά και αισθητικά την παράσταση ως μια αέναη χορογραφία προσώπων, γεγονότων και πραγμάτων. Στο δικό του «Προμηθέα» δεν θα δεις κραυγαλέες σκηνές, δεν θα ακούσεις τυμπανοκρουσίες, δεν θα αποχαυνωθείς απο εφετζίδικα στολίδια. Όσα καταλάβαμε… και ήταν τα περισσότερα, σχεδόν μαγευτήκαμε από τη μαεστρία μια ελιτίστικης εμπνευσμένης δημιουργικότητας. Καθοδηγούμενοι αρμονικά οι ηθοποιοί, τα λίγα απαραίτητα σκηνικά και κάποια απλά αξεσουάρ αντικείμενα αποτελούσαν μέρος μιας τελετουργίας υψηλής ποιότητας. Όπως μια δεκάδα καρεκλών που η μεταμόρφωση τους σε «καρέκλες – λάστιχο» ή αλλιώς πολλαπλών έξυπνων χρήσεων, εντυπωσίασε. Το σημαντικότερο η ακρίβεια του χρόνου καθολη τη διάρκεια της παράστασης. Όσο έπρεπε, εκεί που έπρεπε στον χρόνο που έπρεπε.
Στα παραπάνω συνέβαλλαν τόσο η θεσπέσια μουσική των Lost Bodies, η κίνηση της Φρόσως Κορρού, οι επιβλητικοί φωτισμοί του Νίκου Βλασόπουλου και τα λειτουργικά σκηνικά του Kenny MacLellan (και κοστούμια). Οι παραπάνω χαρακτηρισμοί δεν είναι τύποις μιας καλής γενικά θεατρικής γνώμης, αλλά ουσιαστικό αποτέλεσμα ενός καλλιτεχνικού στον τομέα τους έργο.
Σε εξαιρετικά επίπεδα ο χορός από νέα κορίτσια με κάποιες όμως ανακολουθίες που δεν έβγαζες άκρη χωρίς ωστόσο να μπερδεύουν τη ροή του έργου.
Ερμηνευτικά [-] δυστυχώς δεν εντυπωσίασε κανένας από τους πρωταγωνιστές.
Του Τάσου Νούσια δεν του το είχαμε ούτως η άλλως, θεωρούμε όμως μεγάλη επιτυχία του το αξιοπρεπέστατο πέρας μιας δύσκολης -σε ακρίβεια- παράστασης. Τόσο ερμηνευτικά όσο και σωματικά όπως σε όλο το δεύτερο μέρος, κρεμασμένος και γερμένος στα τάρταρα να «υπομένει» την τιμωρία του.
Τίποτα σπουδαίο από τον Γεράσιμο Γεννατά, ηθοποιός για όλες τις δουλειές ταγμένος στη μανιέρα του δεν πρόσθεσε ως Ήφαιστος, Ωκεανός, ευτυχώς και δεν αφαίρεσε και εντελώς αδιάφορος ο τηλεοπτικός μαϊντανός Δημήτρης Κουρούμπαλης, ενώ τραγικά άθλια η ψηλόλιγνη Marlene Kaminski ως Ιώ που με τα σπαστά ελληνικά της προκαλούσε πνιχτό γέλιο στους θεατές παρά σύμπνοια στο δράμα της.
Εν ολίγοις: οφείλετε να την δειτε, μάλλον η παράσταση του καλοκαιριού μέχρι τώρα, δεν είχαμε και πολλές..
Βαθμολογί
7 στα 10
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ – ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό