Ιδιαίτερος πειραματισμός ο «ΤΣΕΧΩΦ» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Είδαμε και σχολιάζουμε.

«Ένας γλάρος μα ποιος γλάρος…» και το σύνολο της δημιουργικής ομάδας Εν δράσει, αποφάσισε κατά τα λεγόμενά/γραφόμενά τους (δελτίο τύπου) να «επινοήσει» συνθέσει και να δραματοποιήσει με πικρόγλυκο τρόπο κάποια από τα διηγήματα /μυθιστορήματα (νουβέλες &μονόπρακτα) του σπουδαίου ρώσου συγγραφέα  Άντον Τσέχωφ.

Τσέχωφ, Τσέχωφ! και ο Δημήτρης Μυλωνάς σκηνοθέτησε δημιουργικά, περιλαμβάνοντας στο σύνολο της παράστασης πολύ από το κωμικό ταλέντο των ηθοποιών του και το γλυκύπικρο της γραφής του σπουδαίου ρώσου δραματουργού. Στάσιμα και χορικά καθ΄ όλη τη διάρκεια της  παράστασης, με στοιχεία καμπαρέ, επιθεώρησης, μιούζικαλ και μελοδράματος, στοιχεία πολεμικών τεχνών  καθώς και αρκετής  μουσικής επί σκηνής. Το συνονθύλευμα ήταν ιδιαίτερο και πρωτότυπο, και ως τέτοιο είχε τα τροχοπέδη του. Παραμένει όμως μια δημιουργική πρόταση που μπορεί να εξελιχθεί σε μια μεγαλύτερη παραγωγή.

Ερμηνευτικά στη σκηνή συνυπήρξαν τέσσερις νέοι ηθοποιοί διαφορετικής ερμηνευτικής, που ωστόσο κατόρθωσαν να γίνουν θίασος. Σαφείς στην εκφραστικότητα, επαρκείς στην κίνηση και κυρίως ταλαντούχοι στην αφήγηση και τη φωνή (χορωδιακά μέρη και τραγούδι). Ιδιαίτερη μνεία στους Πάρη Θωμόπουλο και Μυρτώ Γκόνη (για την οποία έχουμε αρθρογραφήσει στο παρελθόν, εξαιρετικοί στην πρόζα τους  με συγκινησιακό φορτίο.

Ωστόσο εκτός του ιδιαίτερου πειραματισμού της συγκεκριμένης παράστασης, ιδιαίτερο/ενδιαφέρον υπήρξε και το μούδιασμα του κοινού (και εμού της ιδίας) στην διάρκεια της θεατρικής δράσης. Κατά τη στιγμή ενός ερμηνευτικού σολαρίσματος από τη Μυρτώ Γκόνη, με απαράμιλλο ταλέντο και αφού σήκωσε έντεχνα τη Γαλλική σημαία φωνάζοντας «Liberté, égalité, fraternité» το κοινό παρέμεινε στάσιμο… Προβληματισμός για τη διάδραση της θεατρικής πράξης και από τις στιγμές που φανερά η τέχνη, ξεπερνά με τα ερεθίσματά της την οποιαδήποτε θέαση, ταυτολογώντας τη θέση της στη ζωή και στην εξέλιξη/συνειδητοποίηση της.

Στα συν[+]  της παράστασης:
1.    Η ιδέα του συνόλου του θιάσου για τούτο το ιδιαίτερο αφιέρωμα στον Α. Τσέχωφ
2.    Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυλωνά
3.    Οι ερμηνείες των Μυρτώ Γκόνη και Πάρη Θωμόπουλο
4.    Τα ευφυή  σκηνικά-κοστούμια από τη Δήμητρα Λιάκουρα, ταλαντούχα
5.    Η επιμέλεια κίνησης από τη  Νατάσα Σαραντοπούλου

Στα πλην[-] της παράστασης:
1.Η δραματουργική επεξεργασία των κειμένων που σε αρκετές στιγμές υπήρξε τροχοπέδη στη ροή
2. Η μουσική επιμέλεια της παράστασης
3. Οι φωτισμοί στο σύνολό τους.
4. Το μούδιασμα του κοινού και εμού της ιδίας σε ένα επίκαιρο ερέθισμα. Κάποιοι από την αντίπερα όχθη πέτυχαν το σκοπό τους!

Εν κατακλείδι[=]
 Η παράσταση «Τσέχωφ» είναι για την ταλαντούχα στιγμή ενός ολόκληρου θιάσου, μέσα στο έργο ενός από τους σπουδαιότερους των δραματουργών και για τη μελλοντική καλλιτεχνική υπόσχεση που η εν λόγω ομάδα μας δίνει.