Ένα ποτάμι νιάτων η παράσταση ΤΕΡΕΖΙΝ στο θέατρο ΑΡΓΩ. ΕΙΔΑΜΕ & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ…
Βρεθήκαμε στο θέατρο Αργώ για την παράσταση Τερεζίν μια συμπαραγωγή της θεατρικής ομάδας «Δήλος» και του ίδιου του θεάτρου. Το μουσικοθεατρικό θέαμα ερμηνεύει ο θίασος «Δήλος» ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει η Δήμητρα Χατούπη. Το κείμενο είναι πρωτότυπο από την ομάδα και εμπνευσμένο από την ιστορία της Σοφίας Αδαμίδου «Ούτε πουλιά πετάνε, ούτε λουλούδια ανθίζουν».
Το Τερεζίν (Theresienstadt) ήταν ένα στρατιωτικό οχυρό του 18ου αιώνα το οποίο χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου ως κέντρο προπαγάνδας αναφορικά με την κακοποίηση του Εβραϊκού λαού. Σε αυτό φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν πολλοί Εβραίοι κυρίως καλλιτέχνες, που είχαν στα καθήκοντά τους και τη διασκέδαση των Γερμανών. Το κείμενο της παράστασης εστιάζει στην προετοιμασία μιας παράσταση από τους Εβραίους κρατουμένους, προς θέαση του επερχόμενου επισκέπτη Ερυθρού Σταυρού και των Γερμανών στρατιωτών. Στην ουσία διαπραγματεύεται τα όρια και τη ζωή που δίνει η τέχνη και η καλλιτεχνική δημιουργία έναντι στο φόβο του θανάτου και τη στέρηση της ελευθερίας (συνθήκες).
Μια παράσταση μέσα στη παράσταση και βλέποντας τη θεατρική ομάδα ‘Δήλος’ πάνω στη σκηνή, είδαμε ένα ποτάμι νιάτων να συν-δημιουργεί και να ερμηνεύει μια δύσκολη ιστορία αισθημάτων και ζωής. Είναι αδύνατον να αναφερθούμε στον καθένα προσωπικά, πρόκειται για ένα εικοσιπενταμελή περίπου θίασο, αλλά και θεατρικά ως σύνολο τους απολαύσαμε (εδώ η ευφυΐα της σκηνοθεσίας). Τα νιάτα ερμήνευσαν ολιστικά τις συνθήκες ενός γκέτου και ευδιάκριτα αναφορικά με τα χαρακτηριολογικά στοιχεία έκαστου ήρωα (επαρκής δραματουργική επεξεργασία). Στη σύνθεσή τους υπήρξαν τα απαραίτητα, χωρίς πλατειασμούς ή στερήσεις και κυριολεκτικά σάρωσαν τη σκηνή ή μάλλον το σύνολο του θεάτρου επί δύο περίπου ώρες. Στην εξαντλητική ανάλυση θα επιθυμούσαμε μια καθαρότερη άρθρωση-όχι φωνή, αλλά κυρίως μια περισσότερη οικειότητα αναφορικά με το χώρο (σκηνή) και το χρόνο (χωροχρόνο). Δλδ όταν ξαπλώνεις στο πιάνο να το νιώθεις !
Θίασο φτιάξαμε από το μηδέν και η Δήμητρα Χατούπη μόνο ως άξια χαρακτηρίζεται. Δεν είναι που οργάνωσε καθώς φαίνεται αυτή τη θεατρική ομάδα είναι και η σκηνοθετική της επιδεξιότητα/ ποιότητα /ευφυΐα. Χρησιμοποιώντας στη μέση της σκηνής ένα πιάνο (τη μήτρα της μουσικής) έδωσε αραιώσεις και μαζώξεις ακριβείας, δραματουργία κατανοητή, σολαρίσματα και χορικά επαρκή, “ζέσταμα” ειλικρινές (warming up) και εν τέλει ένα θίασο επί σκηνής άνευ ταμπού.
Είναι γνωστό το ενδιαφέρον μας για τη νεαρή δημιουργία, καθότι έχουμε επισκεφτεί ξανά νεανικούς θιάσους αλλά και εδώ το απολαύσαμε. Συγχαρητήρια σε όλους σας !
Στα συν[+] της παράστασης:
1. Ο ίδιος ο θίασος, ο οποίος εκτιμάμε ότι αν δουλέψει στον ίδιο ρυθμό σε λίγο καιρό θα μιλάμε για θεατρικό γεγονός.
2. Η ευφάνταστη σκηνοθεσία της Δήμητρας Χατούπη ή καλύτερα η σφραγίδα της ολιστικά.
3. Η δραματουργική επεξεργασία του κειμένου αν και ήθελε κάτι ακόμα.
4. Η μουσική στο σύνολό της και τα τραγούδια που ακούστηκαν επί σκηνής (Χρίστος Θεοδώρου, Οδυσσέας Ι. Κωνσταντίνου, Νίκος Τουλιάτος).
5. Τα κοστούμια του Μάριου Ράμμου.
6. Η επιμέλεια κίνησης από τη Νικολέτα Ξεναρίου.
Στα πλην[-] της παράστασης:
1. Ερμηνευτικά η έλλειψη οικειότητας ή περισσότερης κατανόησης του χωροχρόνου μιας ερμηνείας. Ρόλος/χωροχρόνος.
2. Οι αρκετά δυνατές φωνές, ναι χρειάζονται χειλόφωνα.
3. Η επιμέλεια φωτισμού που υπήρξε τροχοπέδη.
4. Τα σκηνικά που ήταν εν μέρει λειτουργικά.
5. Το κρύο που νιώσαμε μέσα στο θέατρο με αποτέλεσμα να κυλήσουμε ξανά σε πυρετό. Περιμένουμε από την ομάδα τα απαραίτητα αντιπυρετικά.
Εν κατακλείδι[=]
Η παράσταση «Τερεζίν» είναι για την προσπάθεια ενός νεανικού ποταμιού/θιάσου να αποτυπώσει τα φρικτότερα της ιστορίας και την ταυτόχρονη μέθη της δημιουργίας, με την εξαιρετική φροντίδα/σκηνοθεσία της Δήμητρας Χατούπη.
Βαθμολογία
6 στα 10
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ – Δήμητρα Χατούπη – ΚΙΝΗΣΗ – Νικολέτα Ξεναρίου – ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΟΥΣΙΚΗΣ – Χρίστος Θεοδώρου – ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ – Οδυσσέας Ι. Κωνσταντίνου – ΡΥΘΜΟΛΟΓΙΑ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΡΟΥΣΤΩΝ – Νίκος Τουλιάτος – ΣΚΗΝΙΚΑ – Αντώνης Χαλκιάς – ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ – Γιάννης Δαμίγος – ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ – Μάριος Ράμμος – ΦΩΤΙΣΜΟΙ – Βασίλης Καραργύρης – ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ – Γιώργος Αδαμαντιάδης – ΠΑΡΑΓΩΓΗ – Ομάδα θεάτρου «δήλος» |Θέατρο ΑΡΓΩ – ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ – Art Minds – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ – Μιχάλης Αβρατόγλου, Μαρία Σωτηροπούλου
TRAILER/TEASER – Μιλτιάδης Χρηστίδης
ΠΑΙΖΟΥΝ – Πάνος Αποστολόπουλος, Κώστας Αλέξης, Γιούλη Αθουσάκη, Δήμητρα Δρακοπούλου, Δήμητρα Ζακάκη, Τρύφωνας Ζάχαρης, Θωμάς Καζάσης, Δήμητρα Μάμαλου, Μελίνα Μαστραντώνη, Ιάκωβος Μηνδρινός, Νώντας Μιχαλόπουλος, Γρηγόρης Μπαλλάς, Λευτέρης Παπακώστας, Κωνσταντίνος Παράσης, Χριστίνα Πετρολέκα, Αιμιλία Σιαφαρίκα, Γιάννης Σίμος, Ιωάννα Σιμάτη, Θεοδόσης Σκαρβέλης, Φωτεινή Τσούλη, Κλειώ Χαβγιέ, Άννα Χανιώτη, Αστέριος Χασάπης, Πένυ Χρυσικού – Στην τρομπέτα ο Γιώργος Βασιλόπουλος.
Θέατρο ΑΡΓΩ, Ελευσινίων 15, στάση μετρό Μεταξουργείου
Κρατήσεις θέσεων στο 210 5201684-5
Φωτογραφικό υλικό
