Το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ με τις μεγάλές αλήθειες της και την συγκινητική επιστροφή της στην Ελλάδα
Ήταν μια καλλιτέχνις διεθνούς εμβέλειας, με μια καριέρα γεμάτη σημαντικές επιτυχίες και εκατοντάδες θεατρικές παραστάσεις και ταινίες στο ενεργητικό της. Κορυφαία στιγμή της ήταν το Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου που κέρδισε το 1987 για την συμμετοχή της στην ταινία «Κάτω από την λάμψη του φεγγαριού» . Από εκείνη τη βραδιά θα μείνει αξέχαστη η περίφημη δημόασια προτροπή – στήριξή της «Ok, Michael, let’s go» προς τον ξάδελφό της Μάικλ Δουκάκη που ήταν υποψήφιος των Δημοκρατικών για την Προεδρία των ΗΠΑ. Παράλληλα ομως πρωτοστατούσε, με δύναμη και πυγμή, στους αγώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν είναι τυχαίο πως ήταν η πρώτη που επιχείρησε να σπάσει ένα μεγάλο ταμπού, υποδυόμενη, το 1993, στην μίνι τηλεοπτική σειρά «Tales of the City», μία τρανσέξουαλ προκαλώντας θαυμασμό αλλά και αντιδράσεις από τους συντηρητικούς αμερικανικούς κύκλους.
Αυτή η ζωή, με τις υψηλές κατακτήσεις αλλά και τα μεγάλα εμπόδια φωτίστηκε με τον καλύτερο τρόπο μέσα από το βραβευμένο, μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ «Ολυμπία» του Χάρη Μαυρομιχάλη που πρωτοπαρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Με αφορμή την ελληνική πρεμιέρα της ταινίας ο Κύπριος σκηνοθέτης είχε μιλήσει πριν μερικούς μήνες στο protothema.gr για τις γνωστές αλλά και κρυφές πτυχές της προσωπικής διαδρομής αυτής της σημαντικής ηθοποιού αλλά και της υπέροχης γυναίκας, τις οποίες αιχμαλώτισε με την κάμερά του, δημιουργώντας ένα πολύτιμο ντοκουμέντο.
Τρία ολόκληρα χρόνια διήρκεσε το ταξίδι του Χάρη Μαυρομιχάλη στο πλευρό της Ολυμπίας Δουκάκη. Ένα ταξίδι με πολλούς διαφορετικούς σταθμούς – ανάμεσά τους το σπίτι των προγόνων της στην Πελοπόννησο Ελλάδα αλλά και το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου – και συγκλονιστικές προσωπικές μαρτυρίες μέσα από τις οποίες αποκαλύφθηκε το αληθινό της πρόσωπο: «Ξέρουμε όλοι ότι η Ολυμπία Δουκάκη κέρδισε Όσκαρ και φυσικά πιστεύουμε ότι είχε μια τέλεια ζωή. Αυτό το Όσκαρ ήρθε με τόσες δυσκολίες. Απόπειρες αυτοκτονίας, ναρκωτικά, δάκρυα και αισθήματα θυμού για τον εαυτό της και τους άλλους γύρω της. Ξόδεψε την ζωή της προσπαθώντας να μάθει περισσότερο για το ποια είναι να ανακαλύψει την Ολυμπία Δουκάκη» εξηγούσε με νόημα ο σκηνοθέτης μιλώντας για μια γυναίκα που, παρά τατ σημαντικά επαγγελμαγτικά της επιτεύγματα, επέλεξε να παραμείνει ταπεινή και ευάλωτη, λάτρευε τους συνανθρώπους της, έσπρωχνε τον εαυτό της συνεχώς, τόσο στη δουλειά όσο και σε προσωπικό επίπεδο, είχε απίστευτο χιούμορ και της άρεσε να γελά, να τραγουδά και να αστειεύεται.
Φωτογραφικό υλικό
