.
Συνέντευξη στον Γιάννη Τσιρόγλου για την Κουλτουρόσουπα.
H Κουλτουρόσουπα, στηρίζει και παρουσιάζει νέα πρόσωπα του θεατρικού χώρου σε μια εφ΄ όλης της ύλης συνέντευξη ώστε το θεατρόφιλο κοινό να τους γνωρίσει εκτενέστερα.
Όπως είναι και η Δώρα Χουρσανίδου που θα έχουμε τη χαρά να δούμε από κοντά στην παράσταση «Να σου πω μια ιστορία» του Χόρχε Μπουκάϊ που θα παρουσιαστεί σε σκηνοθεσία Δημήτρη Πλειώνη στο Μετροπόλιταν το τρήμερο 1,2,3, Απριλίου.
Πες μας δύο λόγια για τον εαυτό σου, προτερήματα – ελαττώματα, καθημερινές συνήθειες, φίλους, χόμπι, αγαπημένα στέκια, ταξίδια, ελεύθερο χρόνο κλπ;
Είμαι 26 ετών κι έχω αποφοιτήσει στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν. Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι να μιλάω για τον εαυτο μου, άρα μάλλον ξεκίνησα από τα ελαττώματά μου. Μερικές φορές μπορεί να γίνομαι πιο αυστηρή απ΄ ότι χρειάζεται και βέβαια μετά το μετανιώνω. Επίσης, είμαι αρκετά control freak τελειομανής σε μεγάλο βαθμό πράγμα το οποίο με έχει κουράσει και προσπαθώ να το αποβάλλω.
Στα προτερήματα τώρα, θεωρώ ότι είμαι μια δίκαιη Δώρα όπου επιδιώκω να κυριαρχεί το δίκαιο διότι αυτό με κάνει να νιώθω καλά, ειδάλλως δε θα μπορούσα να κοιμηθώ τα βράδια. Μου αρεσει να τραγουδάω, ασχολούμαι και με το τραγούδι έχω κάνει κλασικό αλλα και σύγχρονο, να παίζω πίανο αλλά και να κάνω πράγματα τα οποία με χαλαρώνουν όπως είναι μία βόλτα στη φύση και η γυμναστική όπου έχει γίνει πλέον τρόποσ ζωής και την αγαπώ πολύ γιατί νιώθω οτι μου δίνει δύναμη για το ξεκίνημα της κάθε μέρας.
Λατρεύω τους φίλους μου και νιώθω πολύ τυχερή που τους έχω διότι η σύνδεση μαζί τους με κάνει να τα ξεχνάω όλα. Μου δίνουν δύναμη στο να προχωράω, να κοιτάω τα λάθη μου, να σηκώνομαι και να ονειρεύομαι ξανά και ξανά. Είναι το φυλαχτό μου σε κάθε κατάστασή μου.
Πότε και πώς ξεκίνησε η επαφή σου με το θέατρο; Ποια ήταν η αφορμή να ασχοληθείς με την υποκριτική; Ήταν ένα πρόσωπο, μια συγκεκριμένη παράσταση που είδες;
Η επαφή μου με το θέατρο και γενικότερα με την τέχνη ξεκίνησε στα δεκατέσσερά μου. Στην ερασιτεχνική θεατρική ομάδα και στη χορωδία του πολιτιστικού κέντρου του Γέρακα. Την χορωδία την συντόνιζε η Φένια Μιχαηλίδου και η ερασιτεχνική ομάδα ήταν υπό την καθοδήγηση της Ασπασίας Τζιτζικάκη. Εκεί για μένα γεννήθηκε η επιθυμία να γίνω επαγγελματίας ηθοποιός. Η Ασπασία μου άνοιξε αυτόν τον πρωτόγνωρο κόσμο. Ήταν μαγεία για μένα γιατί ξεκίνησα να ανακαλύπτω κρυμμένες και ανεξερεύνητες πτυχές του εαυτού μου. Η επιθυμία μου για αυτή την μορφή έκφρασης ήταν μεγάλη και ακλόνητη γι΄αυτό και από τότε ήταν δεδομένο για εμένα.
Τί σημαίνει το θέατρο για σένα;
Θέατρο για μένα σημαίνει κάτι το αναπάντεχο, το απρόβλεπτο, το γνωστό αλλά και το άγνωστο, φαντασία κι έμπνευση. Είναι η δημιουργία ενός κόσμου που δεν ξέρεις που θα σε βγάλει. Η επικοινωνία και η σύνδεση με τους ανθρώπους πάνω στη σκηνή αλλα και κατω, με τους θεατές. Η έκφραση, η εξερεύνηση και η δημιουργία αλλα και η εξέλλιξη σου σαν άνθρωπος μέσα στην κοινωνία. Είναι ζωή το θέατρο, ελπίδα που πρέπει να τη θρέφουμε συνέχεια και ακατάπαυστα.
Με ποιον/ποια ηθοποιό θα ήθελες να συνεργαστείς; Θεωρείς κάποιον ίνδαλμά σου;
Είναι πολλοί οι ηθοποιοί και οι σκηνοθέτες που θα ήθελα να συνεργαστώ, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον διότι ο κάθε ένας φέρει κάτι μοναδικό. Ίνδαλμα δεν έχω επειδή προσπαθώ από όλους να παίρνω κάτι το οποίο θεωρώ θαυμαστό κι έτσι να το φιλτράρω μέσα από μένα.
Μίλησε μας για κάποιες παραστάσεις στις οποίες συμμετείχες έως τώρα. Ξεχωρίζεις κάποια και γιατί;
Έχω συμμετάσχει σε αρκετές παραστάσεις κι έχω την τύχη οι περισσότερες συνεργασίες να είναι υπέροχες και γι΄αυτό δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια διότι από όλες έπαιρνα πράγματα τα οποία με έχουν εξελίξει.
Ποιος από τους ρόλους που ερμήνευσες έως σήμερα σε έχει αγγίξει ως προσωπικότητα και θεωρείς ότι σε έχει επηρεάσει σε κάποιο βαθμό;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει υπάρξει ακόμα αυτός ο καθοριστικός ρόλος που να με επηρεάσει τόσο σα Δώρα, παρόλα αυτά ότι ρόλο έχω κάνει με έχει αγγίξει καθώς αυτό καλούμαστε να κάνουμε, να βρίσκουμε πάντα κάτι το οποίο θα μας συγκινεί και θα θρέφει το συναίσθημά μας.
Για σένα προσωπικά τα πράγματα ήταν μέχρι σήμερα εύκολα; Αντιμετώπισες τυχόν δυσκολίες, που σε έκαναν να πεις ότι δεν θέλεις να συνεχίσεις άλλο;
Παλαιότερα μπορεί να είχα πει πάνω στα νεύρα μου ότι τα παρατάω και ότι είναι πολύ δύσκολο αυτό το οποίο έχω επιλέξει να κάνω σαν επάγγελμα, αλλά προφανώς δεν το εννοούσα γιατί δεν μπορώ χωρίς αυτή τη δουλειά κι επίσης έχω την τύχη να έχω συνέχεια δουλειά οπότε αυτό μου δίνει δύναμη και πίστη έτσι ώστε να συνεχίζω.
Υπήρξε κάποια ιδιαίτερη – αξιοσημείωτη στιγμή από κάποια παράσταση σου που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Σε όλες τις παραστάσεις υπάρχει κάτι που σε κάνει να το θυμάσαι για τον απλούστατο λόγο ότι κάθε φορά παίζεις με διαφορετικό κοινό.
Πώς αντιδράς γενικότερα στις κακές στιγμές αλλά και στις κακές κριτικές που μπορεί να ακολουθούν;
Αντιδρώ το ίδιο. Προσπαθώ για να γίνομαι καλύτερη. Ούτως η άλλως είναι τόσο υποκειμενική η άποψη του καθενός γι αυτό είναι και σεβαστή.
Αν κάποιος σκηνοθέτης σου ζητούσε κάτι «ακραίο» επί σκηνής, για παράδειγμα να εμφανιστείς γυμνή θα το ακολουθούσες; Γενικά πόσο «ανοιχτή» είσαι στην πρόκληση;
Ναι είμαι, αρκεί να μου το πει από την αρχή κι επίσης να είναι σαφής και δικαιολογημένος ο λόγος που θα ήθελε να κάνω κάτι τέτοιο.
Πόσο σε απασχολεί η δημοφιλία;
Η δημοφιλία σαν έννοια δεν με απασχολεί. Για άλλους λόγους έχω επιλέξει αυτή τη δουλειά. Αλλά, δυστυχώς, στις μέρες μας είναι αναγκαίο να υπάρξει αυτό διότι κατευθείαν μπορεί να σου ανοίξει μία πόρτα στο να σε γνωρίσουν περισσότεροι άνθρωποι.
Ποια είναι η γνώμη σου για τις παραστάσεις που ανεβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη και γενικά για την θεατρική παραγωγή στην Ελλάδα;
Θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα να έρχομαι συχνά στη Θεσσαλονίκη και να παρακολουθώ τις καλλιτεχνικές δράσεις που παράγει, αλλά δυστυχώς επειδή δεν έρχομαι δεν γνωρίζω λεπτομερώς. Παρόλα αυτά ξέρω ότι γίνονται θαυμαστές δουλειές.
Πιστεύεις πώς ένας νέος ηθοποιός μπορεί να εξασφαλιστεί βιοποριστικά ασχολούμενος μόνο με το θέατρο;
Δυστυχώς δεν είναι καθόλου εύκολο να βιοποριστεί μόνο από το θέατρο. Είναι αναγκαίο να κάνει κι άλλη δουλεία για να μπορέσει να πληρώσει τις υποχρεώσεις του.
Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος του θεάτρου στη σημερινή κοινωνία και ειδικότερα στην ελληνική πραγματικότητα;
Να μας αφυπνίζει, να μας κρατάει ενεργούς, να μπορούμε να αντιστεκόμαστε στο άδικο και να μιλάμε.
Πως διαχειρίστηκες την πανδημία και τι σου έμαθε;
Σχετικά καλά, ειδικά την πρώτη καραντίνα. Βρήκα πολλά πράγματα να κάνω που μου είχαν λείψει λόγω περιορισμένου χρόνου. Ήταν κάτι καινούργιο. Αλλά όσο συνέχιζε να υπάρχει η κατάσταση αυτή υπήρξαν στιγμές που με έπιανε απελπισία, στεναχώρια και άγχος. Η πανδημία μου έμαθε κυρίως να διαχειρίζομαι τα σκοτάδια μου καθώς πιστεύω ότι εξελίχτηκα πολύ σαν άνθρωπος λόγω της ατελείωτης συζήτησης με τον εαυτό μου (χαχαχαχα).
Τι σε φοβίζει περισσότερο σε όλη αυτή την κατάσταση που ζούμε;
Το βασικό που με φοβίζει είναι ότι νιώθω ότι περνάει ο χρόνος και ότι δεν καλυτερεύουν τα πράγματα, δεν παίρνουμε ανάσα από πουθενά. Έτσι, με αγχώνει το μέλλον μου, έχω ανάγκη να ξεκινήσω να χτίσω τη ζωή μου.
Με ποιες τρεις λέξεις θα χαρακτήριζες το παρόν και το μέλλον τούτης της χώρας;
Ασταμάτητος αγώνας πάλης.
Με τι ακριβώς ασχολείσαι αυτή την εποχή;
Από τον Οκτώβρη έως και τώρα είμαι στη παράσταση << Να σου πω μια ιστορία>> του Χόρχε Μπουκάϊ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Πλειώνη με τον Στέλιο Ξανθουδάκη, Μαλαματένια Γκότση και Δημήτρη Πλειώνη όπου θα έρθουμε και στη Θεσσαλονίκη 1,2,3, Απριλίου.
Ποιος είναι ο ρόλος σου στην παράσταση αυτή;
Σε αυτή τη παράσταση έχω πολλούς ρόλους. Δεν κάνω μόνο έναν και ο λόγος είναι ότι γίνομαι μέρος των ιστοριών που αναπαρίστανται πάνω στη σκηνή.
Τί σκέφτεσαι για το μέλλον; Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας κάποια από τα όνειρά σου;
Είμαι πολύ αισιόδοξη για το μέλλον και έχω μάθει να μην χάνω την πίστη μου για ότι αγαπώ. Τα όνειρά μου είναι πολλά αλλά η αλήθεια είναι τώρα, τη δεδομένη χρονική περίοδο που τυχαίνει να υπάρχει κι ένας πόλεμος , θα πω μόνο ότι κάνω πολλά όνειρα γιατί μπορώ, αλλά δεν θα τα εκφράσω γιατί κάποιοι άλλοι άνθρωποι αυτή τη στιγμή δεν μπορούν. Θα σας πω λοιπόν, ότι εύχομαι να τελειώσουν σύντομα αυτές οι δυσκολίες έτσι ώστε να μπορέσουν κι αυτοί οι άνθρωποι να ονειρευτούν και πάλι ελεύθερα.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΟΥ
-k-
METROPOLITAN URBAN THEATER
«Να σου πω μια ιστορία» του Χόρχε Μπουκάι.
ΠΡΕΜΙΕΡΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 Απριλίου, 21:00
Ο Ντέμιαν επιθυμεί να ανακαλύψει τον εαυτό του. Η προσωπική του αναζήτηση τον οδηγεί στον Χόρχε –έναν εκκεντρικό θεραπευτή–που τον ωθεί να αντιμετωπίσει τη ζωή του,δίνοντας του απαντήσεις στα ερωτήματά του με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Πλειώνης.
Ερμηνεύουν:Μαλαματένια Γκότση, Στέλιος Ξανθουδάκης, Δώρα Χουρσανίδου, Δημήτρης Πλειώνης.
Ήμερες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 1/4, Σάββατο 2/4 στις 21.00, και Κυριακή 3/4 στις 20.00
.
Δείτε & αυτά:
Φωτογραφικό υλικό
