Στο Θέατρο Γης Θεσσαλονίκης φιλοξενήθηκε για δύο παραστάσεις, στις 28 και 29 Ιουλίου, η κωμωδία «Προσοχή ο φίλος Δαγκώνει» σε σκηνοθεσία Βλαδίμηρου Κυριακίδη, που από τις 13 Ιουλίου περιοδεύει τα ανοικτά θέατρα της Ελλάδας. Πρόκειται για μια αυτοσχεδιαστική παράσταση που ανέβηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας τον χειμώνα που μας πέρασε, στο θέατρο Ζίνα, με αρκετά μεγάλη επιτυχία. Η παράσταση βασίζεται στην κωμωδία «Μου αρέσει πραγματικά τι κάνεις»τα ης Γαλλίδας συγγραφέα Κάρολ Γκριπ, που γοήτευσε το κοινό του Παρισιού, όπου και παίζεται για 16η συνεχή χρονιά.

Το έργο ….
Δύο ζευγάρια, φίλοι από νεαρή ηλικία, συναντιούνται μετά από καιρό. Οι δρόμοι τους και οι ζωές τους εντελώς διαφορετικές. Ο Άρης, ένας αποτυχημένος συγγραφέας και η γυναίκα του Καρολίνα, επιλέγουν να ζήσουν στην εξοχή μακριά από το αστικό περιβάλλον. Η σχέση τους περίεργη, η δε ερωτική τους ζωή… ανάμνηση του προηγούμενου εξαμήνου. Ο Νίκος, επιτυχημένος διαφημιστής και η Μαρία, ζουν την χλιδή της πόλης και δηλώνουν ικανοποιημένοι από την ζωή τους και την «επιμελώς φροντισμένη» μεταξύ τους σχέση. Με τον αέρα των νεόπλουτων, αποδέχονται την πρόσκληση των παλιών τους φίλων και έρχονται να περάσουν μαζί τους ένα σαββατοκύριακο στην εξοχή. Μια βλάβη του αυτοκινήτου τους στον δρόμο και ένα λάθος στον χειρισμό του κινητού τηλεφώνου τους, αποκαλύπτει τα αληθινά συναισθήματά τους, το ψέμα και την υποκρισία τους. Όταν πια φθάνουν στο σπίτι των φίλων τους, όσο κι αν προσπαθούν να προσποιηθούν και να αποκρύψουν την πραγματικότητα, η αλήθεια όλων έρχεται στο φως. Σκληρή και βασανιστική, λυτρωτική όμως τελικά, δίνει σε όλους την ευκαιρία, μέσα από κωμικές καταστάσεις και ξεκαρδιστικούς διαλόγους να δείξουν τον χαρακτήρα τους και την πραγματική άποψη τους για την φιλία…

Το κείμενο της Κάρολ Γκριπ πραγματεύεται ένα διαχρονικό θέμα: Την αληθινή φιλία και την ειλικρίνεια μεταξύ φίλων. Σε μια εποχή που οι σχέσεις δοκιμάζονται αλύπητα στον βωμό του χρήματος και του συμφέροντος, η φιλία, δεν θα μπορούσε να μείνει αλώβητη. Στο έργο, ένα τυχαίο γεγονός αποκαλύπτει τα αληθινά συναισθήματα και γκρεμίζει το ιδεατό κατασκεύασμα που στέγαζε τις σχέσεις τεσσάρων ανθρώπων. Μπορούν να αποκατασταθούν να πράγματα ή ήλθε το οριστικό τέλος; Είναι δυνατόν μέσα από την αλήθεια να χτιστεί από την αρχή ό,τι γκρεμίστηκε; Είναι τελικά όλα τόσο επιφανειακά ή υπάρχουν βάσεις που μπορούν να στηρίξουν μια νέα προσπάθεια; Αν και η υπόθεση φαίνεται αρκετά σοβαρή, το έργο είναι μια δυνατή κωμωδία καταστάσεων, που στοχεύει στο θυμικό του θεατή και προσφέρει κατά κύριο λόγο διασκέδαση και δευτερευόντως αφορμή για σκέψη και προβληματισμό.
Στα θετικά στοιχεία της παράστασης (+) περιλαμβάνεται καταρχάς η μετάφραση του Αντώνη Γαλέου, ο οποίος κατόρθωσε να αποδώσει με επιτυχία στην γλώσσα μας ένα έργο που στηρίζεται κατά βάση στο κωμικό στοιχείο. Με έξυπνους, γρήγορους διαλόγους, με συνεχή ευφυολογήματα και σύγχρονο χιούμορ έφτιαξε ένα κείμενο που αν μη τι άλλο προκαλεί γέλιο.

Η σκηνοθετική προσέγγιση του έργου από τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη ήταν αρκετά καλή. Αξιοποίησε το θεατρικό κείμενο αντιμετωπίζοντας το ως βάση για να στήσει πάνω σε αυτό μια αυτοσχεδιαστική παράσταση, με όλες τις δυσκολίες που συνεπάγεται το εγχείρημα αυτό. Χαράζοντας τις βασικές γραμμές και τα όρια της υπόθεσης άφησε τους πρωταγωνιστές να επινοήσουν, να δώσουν ζωή στην έμπνευση της στιγμής, να δημιουργήσουν κάθε φορά μια διαφορετική παράσταση για το κοινό που τους παρακολουθεί.
Διέθετε γρήγορη ροή και έξυπνους, χιουμοριστικούς διαλόγους, είχε κέφι, ζωντάνια, ενέργεια, ευχάριστο κλίμα, επιμελημένα σχεδιασμένες «απρόοπτες» καταστάσεις και αρκετά δυνατές αστείες σκηνές, που διασκέδασαν το κοινό.

Οι τέσσερις ηθοποιοί που πρωταγωνίστησαν στην παράσταση έδιναν την εντύπωση ενός δεμένου συνόλου, που έπαιζε με ψυχή και μεράκι. Απόλαυσαν την βραδιά και μετέδωσαν το συναίσθημα αυτό και στο κοινό, ιδίως στα αυτοσχεδιαστικά κομμάτια, που φαίνονταν να εκπλήσσουν πραγματικά ο ένας τον άλλο, καθώς γελούσαν αυθόρμητα και οι ίδιοι με τις ατάκες τους. Δεν δίστασαν ακόμη και να συνομιλήσουν με τους θεατές που περνούσαν μπροστά από τη σκηνή ή και να σχολιάζουν μεταξύ τους τον κόσμο που μπαινόβγαινε στο θέατρο.
Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης στον ρόλο του αποτυχημένου συγγραφέα, ήταν απολαυστικός. Ερμήνευσε με πειστικότητα τον απογοητευμένο, τον θυμωμένο, τον εξοργισμένο φίλο και κέρδισε επάξια το χειροκρότημα του κοινού. Πολύ καλός ερμηνευτικά, αν και με ορισμένες ερμηνευτικές αδυναμίες στους αυτοσχεδιασμούς του και ο Μέμος Μπεγνής στο ρόλο του «άπιστου φίλου» που ατελέσφορα και συχνά γελοιωδώς προσπαθούσε να συγκαλύψει τα ψέματα του. Απολαυστική και ενίοτε ξεκαρδιστική η Ευαγγελία Μουμούρη στον ρόλο της νεόπλουτης συζύγου, που σκαρφίζονταν συνεχώς δικαιολογίες για να καλύψει τα ψέματα του συζύγου της αλλά και τη δική της υποκρισία. Εντυπωσιακή η παρουσία της Ναταλίας Δραγούμη που ξεχώρισε για τις χορευτικές – γυμναστικές της επιδόσεις και τα …σωματικά της προσόντα, η οποία γενικότερα είχε μια καλή ερμηνευτικά παρουσία.

Το σκηνικό της Μαίρης Τσαγκάρη ήταν λειτουργικό και επαρκές για τις ανάγκες της παράστασης. Αρχικά η σκηνή παρουσιάζεται χωρισμένη σε δύο μέρη, το ένα εκ των οποίων παραπέμπει σε δάσος και το άλλο σε σπίτι, ώστε να μπορεί το κοινό να βλέπει ταυτόχρονα τα δύο ζευγάρια, παρόλο που βρίσκονται σε διαφορετικά μέρη. Με μια μορφή πόρτας το «δάσος κλείνει» και ο χώρος που καταλάμβανε ενσωματώνεται στον χώρο όπου εκτυλίσσεται το υπόλοιπο μέρος της παράστασης. Ένας καναπές σε σχήμα κορμού δέντρου, μια απλή κουζίνα στο πίσω μέρος, λίγες καρέκλες και ένας τηλεφωνητής (πηγή των τρομερών αποκαλύψεων), συνθέτουν το εσωτερικό του σπιτιού όπου και συναντώνται οι τέσσερις φίλοι, συγκρούονται και αντιμετωπίζουν την αλήθεια της σχέσης τους.
Προσεγμένα τα κοστούμια της παράστασης από την Μαρία Τσαμουδάκη, που οπτικοποιούν τις αντιθέσεις στην οικονομική κατάσταση αλλά και στην γενικότερη στάση ζωής των δύο ζευγαριών, με κορυφαίο ασφαλώς το υπερβολικά «φανταχτερό» φόρεμα της Ναταλίας Δραγούμη που έκλεψε τις εντυπώσεις, αλλά και τα βλέμματα του ανδρικού κοινού.

Από την όλη προσπάθεια δεν έλειψαν τα αρνητικά (-) σημεία.
Καταρχάς, αρκετά αμήχανη ήταν η αρχή της παράστασης με την Καρολίνα (Ν. Δραγούμη) να «διακοσμεί» το σαλόνι του σπιτιού πετώντας, αψυχολόγητα, πράγματα πάνω στην σκηνή και προκαλώντας ενοχλητικούς θορύβους. Χρειάστηκαν λίγα λεπτά για να αντιληφθούμε το τι συμβαίνει και να αποκτήσει ροή η υπόθεση.
Επίσης υπήρχαν επαναλήψεις και υπερβολές σε ορισμένους αυτοσχεδιασμούς, που κούρασαν το κοινό καθώς χανόταν η ροή της υπόθεσης, όπως στην σκηνή που επανειλημμένα ο Μπεγνής δοκιμάζει τα «γκουρμέ» πιάτα της Δραγούμη. Το δε τέλος της παράστασης, αν και συγκινησιακά φορτισμένο, ήταν ξαφνικό και απότομο. Μετά από μια παράσταση δύο περίπου ωρών, θα ανέμενε κανείς μια σταδιακή κορύφωση με τους τέσσερις χαρακτήρες να φθάνουν σε κάποιο είδος λύτρωσης. Αντ’ αυτού το τέλος ήρθε απότομα, αν και σαν σκηνή ήταν αρκετά δυνατή.
Συμπερασματικά (=) το «Προσοχή ο φίλος Δαγκώνει», είναι μια ανάλαφρη κωμωδία που εκτός από το γέλιο που πρόσφερε στο κοινό, κατόρθωσε στο τέλος να συγκινήσει δείχνοντας την ανθρώπινη πλευρά των «άσπονδων» φίλων, την διάθεση τους, παρά τα όσα συνέβησαν, να μετανοήσουν, να συγχωρήσουν ο ένας τον άλλο και, γιατί όχι, να ξαναχτίσουν τη σχέση τους. Μια γενικά ευχάριστη παράσταση, με κέφι, έξυπνες ατάκες και καλές ερμηνείες.
Βαθμολογία
5,7/10
.
Δείτε & αυτά:
ΦΕΣΤΙΒΑΛ:
Θέατρο Δάσους & Γης 2020
Φεστιβάλ Καλοκαιριού Θεσσαλονίκης 2020. Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών 2020
Θέρμης Δρώμενα 2020
2o Φεστιβάλ Επταπυργίου 




.
ΘΕΑΤΡΟ:
Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα
Όλες οι θεατρικές παραστάσεις του καλοκαιριού 2020 – Πρόγραμμα παραστάσεων – Περιοδείες 


.
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Καλοκαίρι στο Μέγαρο Μουσικής
Οι καλοκαιρινές συναυλίες της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης
Συναυλίες στη Βαβυλωνία του Μύλου. 



.
ΣΙΝΕΜΑ:
.
–Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
΄΄
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
.
Φωτογραφικό υλικό