«Γελώντας Άγρια»: Ωραία θεατρική βραδιά από τους Push Your Art Company. Με Μια Άλλη Ματιά από τον Αχιλλέα Ψαλτόπουλο.
Η υπόθεση του Αμερικανού κωμωδιογράφου και ηθοποιού Κρίστοφερ Ντουράνγκ (68 χρονών, πια), είναι μάλλον ελάχιστα γνωστή στην Ελλάδα. Και όμως είναι πολυγραφότατος και πολυβραβευμένος, κερδίζοντας μάλιστα το βραβείο Tony ( το αντίστοιχο θεατρικό Όσκαρ ), το 2003, για το έργο του «Ο Βάνια και η Σόνια και η Μάσα και ο Καρφάκιας», μια πανέξυπνη παρωδία των έργων του Τσέχωφ και του Ουίλλιαμς, σερβιρισμένη με σάλτσα Νιλ Σάϊμον, και με πρωταγωνίστρια την φίλη του ( είχαν συνεργαστεί ήδη άλλες 4 φορές στο παρελθόν) Σιγκούρνεϊ Γουίβερ. Είναι Καθολικός και Ομοφυλόφιλος, θέματα που καυτηριάζει εύστοχα και στα θεατρικά του έργα. Δύο θεατρικά του γυρίστηκαν ταινίες : «Πέρα από Θεραπεία» (1987) από τον Ρόμπερτ Άλτμαν και «Η Αδελφή Μαίρη τα εξηγεί όλα» (2001) με την Νταιάν Κίτον, όπου ο ίδιος έγραψε και το σενάριο της ταινίας (μετά από 15 σχεδιάσματα) προσαρμόζοντας το θεατρικό του, σε σκηνοθεσία Μάρσαλ Μπρίκμαν. Γι αυτήν την τελευταία, μάλιστα , η Καθολική Εκκλησία εξαπέλυσε Καμπάνια Μποϋκοτάζ, προτρέποντας τους Πιστούς να μην δούνε αυτήν την «βλαστήμια». Έφτασε μάλιστα και στο σημείο η Εκκλησία να βάλει ολοσέλιδη καταχώρηση διαμαρτυρίας και αποτροπής, στο έγκυρο κινηματογραφικό περιοδικό Variety. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πως ο «λόγος» του Ντουράνγκ μόνο επιφανειακός και «αθώος» δεν είναι και διαθέτει μια μοναδική ικανότητα ν’ αναδεικνύει το κωμικό μέσα από δραματικές καταστάσεις και ενίοτε τραγικούς χαρακτήρες, αγγίζοντας τα όρια του γκροτέσκου.
Ο ίδιος λέει : «….Πιστεύω πως στη σημερινή κοινωνία όλοι μας είμαστε νευρωτικοί. Και πράγματι πιστεύω πως οι σχέσεις σήμερα είναι το όντι δύσκολες. Παρ’ όλα αυτά, είναι απ’ αυτά τα στοιχεία που πηγάζει το γέλιο στα έργα μου. Άρα δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε απελπιστικό σημείο. Κατά περίεργο τρόπο είμαι ένας αισιόδοξος συγγραφέας, κι ας ασχολούμαι με την μαυρίλα».
Το 1987 γράφει το «Γελώντας Άγρια», ιδιαίτερα αγαπητό και από διάφορους θιάσους στην Ελλάδα.
Ιδιόμορφο έργο αποτελούμενο από 3 μέρη:
Το 1ο , «Γελώντας άγρια» είναι ένας μονόλογος ½ ώρας, όπου μια Γυναίκα, άνεργη, αντισυμβατική, στα όρια της τρέλας και με επιθετική διάθεση, εξηγεί στο κοινό, μεταξύ άλλων πώς επιτέθηκε σ’ έναν άντρα, στα ράφια με κονσέρβες τόνου, σ’ένα σουπερμάρκετ, γιατί την εμπόδιζε με την παρουσία του να πάρει από το ράφι , την αγαπημένη της κονσέρβα τόνου. Φυσικά επεκτείνεται και σ’ άλλα κωμικοτραγικά επεισόδια της προσωπικής της ζωής και στο τέλος προτρέπει το κοινό να αναπνέει, ακόμα κι όταν αυτή πάψει να το κάνει.
Το 2ο, «Ψάχνοντας άγρια» είναι ένας μονόλογος ½ ώρας, όπου ένας εσωστρεφής Άντρας (αρεσκόταν να τον παίζει ο ίδιος ο Ντουράνγκ), συμβατικός, προσπαθεί να επιβάλλει στον εαυτό του θετική σκέψη, αλλά κάθε τόσο ξεγλιστράει και πέφτει στον πεσιμισμό. Είναι ο Άντρας που κτύπησε η Γυναίκα στο σουπερμάρκετ. Ομολογεί πως αισθάνεται περισσότερο ομοφυλόφιλος παρά ετεροφυλόφιλος και τα βάζει με τον Θεό που εξαπέλυσε το AIDS και με την στενοκεφαλιά της Θρησκείας. Ο ίδιος θα παρακολουθήσει μια μάζωξη New Age, για την Αρμονική Σύγκλιση, που τον απογοητεύει και θα καταλήξει κι αυτός να προτρέπει το κοινό να αναπνέει.
Στο 3ο και πιο ανορθόδοξο μέρος του έργου, «Ονειρευόμενοι άγρια», ο ένας εισβάλλει στο όνειρο του άλλου. Έτσι, η Γυναίκα, αφού έχει σκοτώσει την τηλεπαρουσιάστρια ενός talk show, παίρνει συνέντευξη από το Βρέφος της Πράγας, που υποδύεται ο Άντρας. Μια βαρυφορτωμένη κούκλα που μάλλον συμβολίζει τον Χριστό, και που κατά την Παράδοση, η Πριγκίπισσα Πολυξένη του Λόμπκοβιτζ έκανε δώρο, τον 17ο αιώνα, στο Τάγμα των Ξυπόλητων Καρμελιτισσών της Πράγας. Στη συνέχεια η Γυναίκα εισβάλλει στο όνειρο του Άντρα , όπου αυτός με μεγάλη ρητορεία και άνεση απευθύνεται στο πλήθος που μαζεύτηκε για την Αρμονική Σύγκλιση. Εκεί θα γίνει και η τελική, συγκινητική σύγκλιση των 2 ριζικά αντιθέτων προσωπικοτήτων. Αισιοδοξία, λοιπόν στο φινάλε, έστω και ονειρική.
Η ανήσυχη Push Your Art Company – new (τώρα τι σημαίνει το new σ’ένα σχήμα που ιδρύθηκε μόλις το 2013, μη με ρωτάτε) ανεβάζει για 2η φορά Κρίστοφερ Ντουράνγκ, μετά το εξαιρετικά επιτυχημένο «Μαζί με τ’ άπλυτα» και τα καταφέρνει κι εδώ περίφημα. Το είχαν ξανατολμήσει, ανεπίσημα, σε διασκευή (;) το 2014, σαν Laughing Out Loud (L.O.L.), με την Κική Στρατάκη και τον Νίκο Νικολαίδη, όπου παιζόταν σε διάφορα μπαρ της πόλης. Τώρα σ’ αυτήν την πιο επίσημη εκδοχή του, ο Νίκος Ορτετζάτος που σκηνοθετεί με κέφι, κι αίσθηση του μέτρου και του timing, αντιλήφθηκε πως τα δύο πρώτα μέρη φλερτάρουν ασύστολα με την stand up comedy κι έτσι τα έμπλεξε μεταξύ τους, χρησιμοποιώντας-και πολύ ορθά- σαν επαναλαμβανόμενο κομβικό σημείο το συμβάν στο σουπερμάρκετ, καταφεύγοντας στο Θέατρο των Σκιών, εμπλουτίζοντάς το κάθε φορά με διαφορετικές προσφορές του καταστήματος, να ακούγονται από τα μεγάφωνα, μέχρι να φτάσουν σε βαθμό γελοιότητας.
Ένα απλό πολλαπλό σκηνικό τυλιγμένο σε πλαστικό με φολίδες αμπαλαρίσματος και παντού κολλητικές ταινίες με την ένδειξη «Εύθραυστο». Ήταν λειτουργικό και ταυτόχρονα υπενθύμιζε πως η κατάσταση των 2 πρωταγωνιστών ήταν «στα όρια». Λίγο έλειπε για να «σπάσουν» εντελώς. Ο Ορτετζάτος ευτύχησε να έχει δυο εξαιρετικούς πρωταγωνιστές, που αν και την περισσότερη ώρα έπαιζαν κατά μόνας, εντούτοις δένανε μεταξύ τους άψογα. Ο Πέτρος Φραγκόπουλος, υπεύθυνος και για τα σκηνικά-κοστούμια-γραφιστικά της παράστασης έδωσε επιδέξια αυτόν των χαμηλών τόνων συμπλεγματικό Άντρα, που θαρρείς δεν θάθελε καν να υπάρχει, ανεβάζοντας την ένταση (κι αυτή με σουρντίνα) εκεί που έπρεπε, ενώ ήταν απόλυτα απολαυστικός σαν Θεός και Βρέφος της Πράγας.
Η Σοφία Σακελλαρίου από την άλλη ήταν απόλυτα σαρωτική, μια λαίλαπα επί σκηνής, με βλέμμα τρομακτικά επικίνδυνο και όταν δεν μιλούσε με την υπέροχη μπάσα της φωνή, και με κινήσεις τόσο μελετημένες που και η παραμικρή εξέπεμπε την εσωτερική της νεύρωση.
Το μικρό θέατρο του Vis Motrix κατάμεστο. Τα γέλια των θεατών έδιναν κι έπαιρναν. Απόλυτα διασκεδαστικό, και προς το τέλος συγκινητικό. Δυο μοναξιές στη σύγχρονη μεγαλούπολη, δυο loosers. Θα μπορούσε να είναι αβάστακτα τραγικό. Ο Ντουράνγκ όμως είναι μεγάλος είρων και καγχαστής. Και το σημαντικότερο, αγαπάει βαθιά τα ανθρωπάκια που είναι οι ήρωές του. Το ίδιο προσλάβαμε και από τους Push Your Art Company – new, στην παράστασή τους. Τι ωραία θεατρική βραδιά! Όσοι δεν τους προλάβετε το ερχόμενο τριήμερο, σπεύσατε να τους δείτε στο Δημοτικό Θέατρο Άνετον. Σύντομα.
Αναλυτικές πληροφορίες για τη παράσταση ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
