Του Συλλόγου Εργαζομένων ΚΘΒΕ Πάσης Φύσεως Προσωπικού

Η πρόσφατη δικαστική απόφαση που χαρακτήρισε «καταχρηστικές και παράνομες» τις κινητοποιήσεις του Σωματείου μας στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ), φέρνει στην επιφάνεια ένα παράδοξο: η νομική απαγόρευση μιας κινητοποίησης δεν επιλύει τα προβλήματα· αντίθετα, τα καθιστά ακόμα πιο ορατά και επιτακτικά.

Η «απονεύρωση» της Συλλογικής Σύμβασης

Η Διοίκηση του Θεάτρου υπεραμύνεται του δικαιώματός της να προσλαμβάνει ωρομίσθιο προσωπικό για την κάλυψη έκτακτων αναγκών. Είναι ένα δικαίωμα που ποτέ δεν αμφισβητήσαμε. Ωστόσο, η άσκηση αυτού του δικαιώματος δεν μπορεί να λειτουργεί ως “δούρειος ίππος” για τη σταδιακή αποδυνάμωση της Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΣΣΕ).

Η σύμβασή μας ορίζει ρητά πως οι θέσεις εργασίας (ΙΔΟΧ ή ΙΔΑΧ) οφείλουν να είναι πλήρους απασχόλησης. Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια οξύμωρη πραγματικότητα: στο τμήμα των Ταξιθετριών/ών —έναν πυλώνα για την ασφάλεια και την εύρυθμη λειτουργία των παραστάσεων— απομένει πλέον μόνο μία εργαζόμενη πλήρους απασχόλησης. Όλες οι υπόλοιπες ανάγκες καλύπτονται από ωρομίσθιους. Αυτή η τακτική οδηγεί στην «απονεύρωση» της εργασιακής σταθερότητας που κατακτήθηκε με αγώνες.

Πίσω από τη λάμψη των social media

Το αφήγημα του «Ξανά-Παντού-Μαζί» και οι λαμπερές φωτογραφίες των πρεμιέρων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προβάλλουν μια εικόνα ευρωστίας και αίγλης. Όμως, πίσω από τα φώτα της σκηνής, η καθημερινότητα των εργαζομένων είναι διαφορετική:

• Υποστελέχωση κρίσιμων τμημάτων.

• Παλαιωμένες υποδομές και μηχανικές εγκαταστάσεις που αφήνονται στη φθορά του χρόνου.

• Ελλιπείς συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας.

Δεν μπορούμε να δεχτούμε τα διοικητικά δικαιώματα να μετατρέπονται σε βάρη που επωμίζονται οι εργαζόμενοι, απαξιώνοντας τα νόμιμα κεκτημένα μας.

Η ώρα της πολιτικής ηγεσίας και του διαλόγου

Ίσως είναι η στιγμή που το εποπτεύον Υπουργείο Πολιτισμού και η πολιτική ηγεσία πρέπει να παρέμβουν ως αρωγοί. Η πλήρης και αδιαπραγμάτευτη εφαρμογή της ισχύουσας ΕΣΣΕ είναι ο μόνος θεσμικός τρόπος για να διασφαλιστεί η υγιής σχέση ανάμεσα στο Θέατρο και το προσωπικό του.

Ως Σύλλογος, παραμένουμε στη διάθεση της Διοίκησης για έναν εποικοδομητικό διάλογο. Διαθέτουμε την εμπειρία και την ενόραση από την καθημερινή μας τριβή μέσα στον οργανισμό για να συνεισφέρουμε ουσιαστικά. Ωστόσο, ο διάλογος αυτός έχει μια απαράβατη αφετηρία: τον σεβασμό στη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Το κοινό του ΚΘΒΕ πρέπει να γίνει μέτοχος στην αγωνία μας. Το μέλλον του οργανισμού δεν κρίνεται μόνο στη σκηνή, αλλά και στις εργασιακές συνθήκες εκείνων που την κρατούν όρθια.