Είδε στο θέατρο Τέχνης η Ρένα Καλπάκη και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα
Η σύγχρονη και συμπυκνωμένη εκδοχή του γνωστού έργου του Αντόν Τσέχωφ, προκαλεί έναν ηθοποιό να υποδυθεί οκτώ ρόλους, ακροβατώντας ανάμεσα στην κωμωδία και την τραγωδία χαρακτήρων που θέλουν απεγνωσμένα να αλλάξουν τις ζωές τους.
Ο VANYA του Simon Stephens σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου, με τον Γιώργο Καραμίχο σε έναν άκρως απαιτητικό ρόλο στην ελληνική εκδοχή του έργου που πραγματοποιείται στο ιστορικό Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης.
Σημειωτέον, το έργο παρουσιάστηκε με τεράστια επιτυχία στο West End του Λονδίνου με τον Andrew Scott αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές.
Πράγματι πρόκειται για ένα ρόλο άθλο για τον ηθοποιό που τον υποδύεται, ενσαρκώνοντας στην ουσία οκτώ διαφορετικούς ρόλους που είναι εμπνευσμένοι από τους χαρακτήρες του γνωστού Θείου Βάνια του Τσέχωφ. Ο Γιώργος Καραμίχος τρέχει έναν υποκριτικό μαραθώνιο 90 λεπτών χωρίς διάλειμμα και με την αθλητική του περιβολή αλλάζει νοερά τα κοστούμια και των οκτώ χαρακτήρων
Ομολογουμένως στην αρχή είναι δύσκολο και για τον θεατή να παρακολουθήσει αυτή την εναλλαγή για να κατανοήσει τι συμβαίνει, εκτός αν είναι άριστος γνώστης του πρωτότυπου έργου. Χρειάζεται να παρακολουθεί συγκεντρωμένος τη ροή του λόγου ώστε να μπει στο νόημα. Κι εκεί είναι που φαίνεται ότι ο πρωταγωνιστής κερδίζει το στοίχημα, αφού η φωνή, οι εκφράσεις του προσώπου και οι κινήσεις του σώματός του μπαίνουν στη στιγμή σε σώμα γυναίκας, άντρα, νεότερης ηλικίας αλλά και μεγαλύτερης.
Και η επιτυχία αυτού του εγχειρήματος φαινόταν κάθε φορά που το κοινό ανταποκρίνονταν αναλόγως με το γέλιο ή με συγκίνηση.
Το σκηνικό που διαδραματίζονται όλα αυτά είναι ένα σούπερ μάρκετ που παρά τους όποιους συμβολισμούς μπορεί να συναντά μέσα στην παράσταση περιστασιακά, φαίνεται αρκετά αποστασιοποιημένο από την ιστορία στο σύνολό της. Η έντονη αντίθεση των χρωμάτων του με το γκρίζο των χαρακτήρων πάντως σίγουρα δημιουργεί περισσότερη συναισθηματική ένταση.
Στο σύνολό του το έργο εξακολουθεί να δημιουργεί ερωτηματικά ως προς το στόχο του. Τι εξυπηρετεί όλη αυτή η σύμπτυξη των χαρακτήρων ενός κλασικού έργου; Ίσως επειδή η κλασική του μορφή θα φάνταζε πλέον παρωχημένη και προτείνει έτσι μια πιο μοντέρνα προσέγγιση; Ή μήπως είναι απλώς μία μεγάλη πρόκληση, ένας υποκριτικός άθλος για έναν ηθοποιό που θέλει να εντυπωσιάσει το κοινό του; Γιατί το τελευταίο σίγουρα ο Καραμίχος το πέτυχε.
Βαθμολογία: 6/10
‘VANYA” με τοv Γιώργο Καραμίχο || η απόλυτη επιτυχία επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης
