Η μυθολογία του Κόμη Δράκουλα έχει στοιχειώσει τη μεγάλη οθόνη για πάνω από έναν αιώνα, εξελισσόμενη από τρομακτικό τέρας σε τραγική φιγούρα, και έχει εμπνεύσει αμέτρητους σκηνοθέτες να εξερευνήσουν τις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης.
Ας δούμε μερικές από τις πιο εμβληματικές κινηματογραφικές μεταφορές.
Οι απαρχές: Το βουβό σινεμά και η κλασική περίοδος
1. Nosferatu: Eine Symphonie des Grauens (1922)
Αν και πρόκειται για μια ανεπίσημη μεταφορά του μυθιστορήματος του Μπραμ Στόκερ, το “Νοσφεράτου” του Φρίντριχ Βίλχελμ Μούρναου είναι μια από τις πιο επιδραστικές ταινίες τρόμου όλων των εποχών.
Ο Μαξ Σρεκ στον ρόλο του Κόμη Ορλόκ (του αντίστοιχου Δράκουλα) δεν είναι ένας γοητευτικός αριστοκράτης, αλλά ένα αποκρουστικό και εφιαλτικό πλάσμα, που μεταφέρει τον τρόμο σαν μια θανατηφόρα πανούκλα. Η ταινία είναι ένα αριστούργημα του γερμανικού εξπρεσιονισμού, με ανατριχιαστικές σκιές και μια ατμόσφαιρα που κόβει την ανάσα.
2. Dracula (1931)
Η πρώτη επίσημη ηχητική ταινία με τον Δράκουλα έδωσε στον χαρακτήρα την εμβληματική μορφή του Μπέλα Λουγκόζι. Ο Ούγγρος ηθοποιός ενσάρκωσε έναν Δράκουλα με φινέτσα και απειλητική γοητεία, που ορίζει ακόμα και σήμερα τον τρόπο που βλέπουμε τον χαρακτήρα. Η ταινία του Τοντ Μπράουνινγκ είναι ένα θεατρικό, ατμοσφαιρικό φιλμ που βασίζεται περισσότερο στη σιωπή και στην υποβολή παρά στα ειδικά εφέ.
Η εποχή της Hammer και η ανανέωση
1. Horror of Dracula (1958)
Η βρετανική εταιρεία παραγωγής Hammer Films έδωσε νέα πνοή στο είδος του γοτθικού τρόμου, με τον Κρίστοφερ Λι στον ρόλο του Δράκουλα και τον Πίτερ Κάσινγκ ως Βαν Χέλσινγκ. Ο Δράκουλας του Λι ήταν πιο σωματικός και πιο απειλητικός από αυτόν του Λουγκόζι, ενώ η χρήση του έγχρωμου φιλμ έδινε έμφαση στο κόκκινο αίμα, κάτι που ήταν επαναστατικό για την εποχή. Η ταινία αποτέλεσε ορόσημο και καθιέρωσε τη Hammer Films ως κυρίαρχη δύναμη στον κινηματογραφικό τρόμο.
2. Bram Stoker’s Dracula (1992)
Αποτελεί ίσως την πιο αναγνωρισμένη και καλλιτεχνικά φιλόδοξη μεταφορά του μυθιστορήματος. Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα δεν εστιάζει μόνο στον τρόμο, αλλά και στην τραγική, ρομαντική πλευρά του Δράκουλα. Ο Γκάρι Όλντμαν υποδύεται τον Κόμη ως μια φιγούρα που είναι τόσο άγρια όσο και ευάλωτη, εγκλωβισμένη σε μια αιώνια κατάρα. Η ταινία είναι ένα οπτικό υπερθέαμα, γεμάτο με εντυπωσιακά κοστούμια, σκηνικά και πρακτικά εφέ που τιμούν την εποχή του βωβού κινηματογράφου.
Σύγχρονες και διαφορετικές προσεγγίσεις
1. Dracula Untold (2014)
Αυτή η ταινία προσπάθησε να αφηγηθεί την ιστορία του Βλαντ Γ’ Τσέπες πριν γίνει Δράκουλας. Ενώ απέκλινε αρκετά από την πρωτότυπη πλοκή, προσέφερε μια νέα ματιά στον χαρακτήρα, παρουσιάζοντάς τον ως έναν ηρωικό πολεμιστή που αποφασίζει να θυσιάσει την ψυχή του για να σώσει τον λαό του. Αν και δεν γνώρισε την ίδια επιτυχία με άλλες ταινίες, έδωσε μια πιο ανθρώπινη διάσταση στον μύθο.
2. Renfield (2023)
Αυτή η ταινία είναι μια κωμική μεταφορά του μύθου, με τον Νίκολας Κέιτζ στον ρόλο του Δράκουλα. Η ταινία εστιάζει στον υπηρέτη του, Ρένφιλντ, ο οποίος προσπαθεί να απεμπλακεί από την τοξική σχέση του με τον αφέντη του. Είναι μια ευχάριστη και πρωτότυπη ματιά στον μύθο, που τον αντιμετωπίζει με χιούμορ και αυτογνωσία.
3. The Last Voyage of the Demeter (2023)
Η ταινία επικεντρώνεται σε ένα μόνο κεφάλαιο του βιβλίου, το ταξίδι του πλοίου «Δημητρία» από την Τρανσυλβανία στην Αγγλία. Η ταινία είναι ένα κλειστοφοβικό θρίλερ, που χτίζει την ένταση σιγά σιγά, παρουσιάζοντας τον Δράκουλα ως μια άγνωστη, απρόσωπη, και τρομακτική δύναμη που καταδιώκει τους ναύτες μέσα στο πλοίο.
Από το βουβό σινεμά μέχρι τις σύγχρονες παραγωγές, ο Δράκουλας αποδεικνύεται ένας αιώνιος χαρακτήρας που συνεχίζει να μαγεύει και να τρομάζει, γιατί αντικατοπτρίζει τους φόβους μας για το άγνωστο, την αγάπη και τον θάνατο.
