Από τη στήλη Η Ιδέα μου είναι; του Κρίτωνα Ζαχαριάδη. (Summer edition)
Χαίρετε χαίρετε χαίρετε !
Πώς μου είστε; Τι μου κάνετε; Πως τα καλοπερνάτε;
Το καλοκαίρι καλά κρατεί και ο καθένας μας προσπαθεί να ξεσκάσει να διασκεδάσει με όποιον τρόπο μπορεί μετά τη δουλειά.
Άλλος με μπανάκι στην παραλία, άλλος για ποτάκι με παρέα φίλους ή σχεσούλα και άλλοι βόλτες στην παραλία. Πολλοί ήταν αυτοί που επισκέφτηκαν τη Μήδεια του Μποστ του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και τον Δον Ζουάν με τον Πάνο Βλάχο οι μοναδικές παραστάσεις που μέχρι τώρα τίγκαραν μαζί με την Ορέστεια. Οι υπόλοιπες μέτρια….
Και μιας που δεν είχαμε πολλές επιλογές φέτος, μια ενδιαφέρουσα πρόταση για έξοδο αποτελούσε και αποτελεί πάντα μια ταινία σε ένα ωραίο σινεμαδάκι. Άχαστη επιλογή μεταξύ μας είτε επιλέξεις χειμώνα είτε καλοκαίρι με φίλους ή φίλο, σχεσούλα ή μόνος.
Έτσι να σας πω ότι σήμερα αποφάσισα να κάνω ένα μικρό διαλειμματάκι από τις δεκάδες συνεχίζοντάς τες την επόμενη εβδομάδα και θέλω να σας γράψω για την εμπειρία μου στο θερινό Ελληνίς.
Το να παρακολουθήσεις ταινία σε κινηματογράφο είναι μια ιεροτελεστία μιας και είναι αφορμή για να βγεις, για να συναντήσεις ίσως τους δικούς σου ανθρώπους κάνοντας κάτι διαφορετικό από να βγείτε πάλι για καφέ ποτό ή φαγητό και ευκαιρία να ταξιδέψεις σε άλλους κόσμους.
Έτσι λοιπόν και εγώ αυτή την εβδομάδα που μας πέρασε δέχτηκα ευχάριστα την πρόταση φίλων για να παρακολουθήσουμε μια ταινία που ήθελα διακαώς να δω μιας και λατρεύω την Ιταλία, τη γλώσσα, το χιούμορ τους, την αισθητική τους και τον κινηματογράφο τους.
Δώσαμε ραντεβού 20:30 στον θερινό κινηματογράφο Ελληνίς, Λεωφόρο Στρατού 11, εντός της ΔΕΘ.
Παιδιαααα ήταν εμπειριάρα!
Το έργο που είδαμε ήταν το «Follemente» ένα ευχάριστο έργο. Αλλά η προηγούμενη έκφρασή μου έγκειται στο γεγονός του συγκεκριμένου θερινού. Όχι δεν πάω πρώτη φορά θερινό ή πρώτη φορά στο συγκεκριμένο ούτε αφήνω ποτέ την κρίση μου να επηρεαστεί από φίλους, κλίμα και περιεχόμενο ταινίας.
Αλλά, ρε παιδιά όλα ήταν μαγικά!
Αισθητική · Καλαισθησία
Το πρώτο πράγμα που συνειδητοποιεί κανείς με το που μπαίνει είναι η καλαισθησία. Από τα σκαλάκια τον τρόπο στησίματος του ταμείου και τα τραπεζάκια τα οποία αδημονούν να φιλοξενήσουν όσους καταφθάνουν νωρίτερα ή αυτούς που θέλουν να κάνουν ένα τσιγάρο και να πουν δύο κουβέντες για την ταινία που είδαν. Τραπεζάκια αρκετά και όχι ένα ή δύο με άνετες καρέκλες και φυτά παντού γύρω σου σε αγκαλιάζουν εξ αρχής με το που πατάς το πόδι σου καλωσορίζοντάς σε, σε ένα χώρο που σίγουρα θα σε διασκεδάσει ή μάλλον ψυχαγωγήσει….
Παροχές – Προσφορές
Πηγαίνεις στο ταμείο για να βγάλεις τα εισιτήρια και πέραν ότι πληρώνεις με κάρτα ή pos ( και δεν είναι αυτονόητο, πηγαίνω σε θέατρα με δικές του παραγωγές, κινηματογράφους ή καταστήματα και ή δεν έχουν ακόμη!!!! ή είναι χαλασμένο ή χίλιες όσες δικαιολογίες ) μπορείς να βγάλεις εισιτήρια από εκπτωτικές πλατφόρμες πάνω στις νορμάλ τιμές εισιτηρίων θερινών συνοικιακών σινεμά και παράλληλα σου εξασφαλίζουν και δωρεάν τη θέση σου στο διπλανό πάρκινγκ κάτι που σε άλλες περιπτώσεις στο συγκεκριμένο χρυσοπληρώνεις.
Τέλος παρατήρησα ένα αφισάκι στο ταμείο το οποίο σε ενημέρωνε ότι κάθε Πέμπτη πληρώνεις 4€ ή αλλιώς δύο εισιτήρια στην τιμή του ενός.
Ευγένεια
Το προσωπικό εξ’ αρχής με το που θα σε αντικρίσει θα σου χαμογελάσει (τίποτα και πάλι θα πω αυτονόητο στις ημέρες μας ) θα σε καλωσορίσει και θα σε εξυπηρετήσει με ευγένεια επιλύοντας οποιοδήποτε θέμα προκύψει άμεσα και ουσιαστικά. Παράλληλα είναι ενημερωμένοι για όλες τις ταινίες που παίζουν και δε μιλάω για τίτλο ή ωράριο προβολών αλλά και για περιεχόμενο. Αν πετύχαιτε εκεί και τον κύριο Ζαφειρίου……. κινητή εγκυκλοπαίδεια στον κινηματογράφο ο οποίος πέραν της περίληψης αν τον γνωρίσεις και λίγο παραπάνω θα σου εκφράσει και προσωπική κρίση απολύτως τεκμηριωμένη.
Την ίδια ευγένεια θα συναντήσεις και σε όποιο πόστο εργάζεται κάποιος εκεί, από το κυλικείο μέχρι τους τεχνικούς.
Και θα μου πεις αυτά κοιτάς; Πότε προλαβαίνεις ή πολύ που σε ενδιαφέρει η παρέα σου. Αλλά ναι θα απαντήσω. Κοιτάω τα πάντα όπου και αν πάω. Και σαν πελάτης αλλά και σαν άνθρωπος του χώρου που η κοινωνική παρατήρηση είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της δουλειάς μας.
Κυλικείο (όχι αστεία )
Ένας μικρός παράδεισος για μικρούς και μεγάλους με κανονικές τιμές και όχι καραβίσιες είναι εκεί για να σου προσφέρει ποπ κορν , Νάτσος με τσένταρ, ( εμείς πήραμε από αυτά και ήταν υπέροχα καθώς και αναψυκτικά ), πολλές επιλογές σε μάρκες από μύρα κοκτέιλ, καφέδες σοκολάτες, χοτ ντοκ και από ότι ενημερώθηκα , ανάλογα της ταινίας ειδικός συνεργάτης δημιουργεί εμπνευσμένος από το περιεχόμενο του εκάστοτε έργου, κρύα γλυκίσματα και κοκτέιλ για να ενισχύσουν την εμπειρία της ταινίας φτάνοντάς την στο ζενίθ !
Διακόσμηση
Και έρχεται η ώρα να περάσεις στο χώρο προβολής. Και παθαίνεις τσοτσο κοκομπλόκο! Και αυτό γιατί είναι έτσι η διαρρύθμιση και διακόσμηση που το λες και όμορφο αισθητικά και λειτουργικό. Λειτουργικό γιατί πίσω υπάρχει ένα τεράστιο υπόστεγο οπότε και να βρέξει δε χάνεις την ταινία σου αλλά κερδίζεις την εμπειρία του σινεμά με την καλοκαιρινή μπόρα.
Όμορφο γιατί ακόμη και εσύ που είσαι εδώ και δουλεύεις ή δεν μπόρες να πας διακοπές μεταφέρεσαι αυτόματα σε ελληνικό νησί μάλλον προς Κυκλάδες, μιας και η πυκνή πρασινάδα η ροζ βουκαμβίλιες τα άσπρα και γαλάζια παράθυρα γύρω τριγύρω μαζί με τα ξύλινα γαλάζια τραπεζάκια κατά τόπους ανάμεσα στα καθίσματα, που φανερά σε παραπέμπουν και σε ταξιδεύουν πριν καν ακόμη αρχίσει η ταινία, σε ένα ελληνικό νησί. Οπότε υπάρχει concept ακόμη και σε αυτό.
Προνοητικότητα
Οι ταινίες όλες είναι πρώτης προβολής και από ευρωπαϊκό κινηματογράφο αλλά και από block busters του αμερικανικού σινεμά που αξίζει να δεις και να ζήσεις.
Κάθε τραπεζάκι είχε το δικό του σταχτοδοχείο με μεγάλη επιφάνεια ώστε να αφήνεις κινητά ή ο,τι προμηθευτικές από το κυλικείο. Επίσης πάνω σε κάθε τραπέζι ακόμη και σε αυτά έξω από το κυλικείο το δικό του αντικουνουπικό έλαιο.
Τέλος έμαθα από τη μία φίλη της παρέας πως όταν είχε πάει μήνα Σεπτέμβρη και είχε βγάλει λίγο ψυχρά μοίραζαν σε όλους καθαρές σφραγισμένες πλυμένες σε νάιλον κουβερτούλες για να μπορέσεις να χαρείς την ταινία σου
Καθαριότητα
Αν και οι καρέκλες ήταν τοποθετημένες πάνω σε χοντρό χαλίκι και άρα δύσκολο να σκουπιστούν, μολαταύτα όλα ήταν πεντακάθαρα. Οι καρέκλες δεν κολλούσαν από λάδια ποπ κορν ή δεν ήταν λεκιασμένες από τα ντιπ των νατσος και ούτε ένα πλαστικό μπουκαλάκι κάτω για δείγμα. Οι τουαλέτες λαμποκοπούσαν και δύο παιδιά στο τέλος να περιφέρουν δύο τεράστιες μαύρες σακούλες ώστε να καθαρίσουν και να συμμαζέψουν τα απομεινάρια των απολίτιστων θεατών που περιμένουν τους “υπηρέτες” τους να μαζέψουν τις βρωμιές τους αντί οι ίδιοι να νοιαστούν και να πάρουν τα σκουπίδια τους να τα πετάξουν στους εμφανείς κάδους που υπάρχουν στις δύο εξόδους.
Bonus
Και ενώ βρίσκεσαι στην καρδιά της πόλης μόνος ή με αγαπημένα προσωπάκι παρακολουθείς στην καρδιά της πόλης το έργο που επέλεξες, πίσω από το πανί να δεσπόζει επιβλητικά το δεύτερο σημείο κατατεθέν μετά τον λευκό πύργο, ο ανακαινισμένος, φωτισμένος πύργος του ΟΤΕ!
Κανονικά λένε ότι κινηματογράφο πας για να καταφέρεις να ταυτιστείς με κάποιον από τους ήρωες της ταινίας. Αλλά όταν η κινηματογραφική έξοδος εντάσσεται στο επίπεδο μιας πρωτόγνωρης διαφορετικής εμπειρίας τότε σίγουρα δεν περνάει τίποτα απαρατήρητο και θες να τα ζήσεις όλα για την εμπειρία.
Για την ταινία δεν μπορώ να σας γράψω πολλά γιατί δεν είμαι ο καταλληλότερος μιας και υπάρχουν αρθρογράφοι σχετικοί που μπορείτε να διαβάσετε στην kulturosupa καθώς επίσης γράφω μόνο άρθρα βασισμένα σε ιδέες και προσωπικές εμπειρίες ή ιδέες και το καλοκαίρι συνήθως εύπεπτες δεκάδες έπειτα από έρευνα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η ταινία στην Ιταλία έσπασε ταμεία και εδώ συνεχίζεται σε κατάμεστες αίθουσες και θερινά σινεμά για άλλη μια εβδομάδα.
Μακάρι έτσι να είναι όλοι οι κινηματογράφοι και τα θερινά σινεμά όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη αλλά σε όλη την Ελλάδα από ανθρώπους που έχουν μεράκι και δημιουργούν με αγάπη όπως η οικογένεια Ζαφειρίου στο Ελληνίς ή σε όποια άλλη κινηματογραφική ή θεατρική αίθουσα.
Μέχρι την επόμενη φορά να προσέχετε!
Αντηλιακό και καπέλο και διαβάστε όποιο βιβλίο σας κάνει κέφι.
(Ζω για τη στιγμή που θα σας γράψω, ζακέτα να πάρετε…)
Αν με εμπιστεύεστε σας προτείνω ένα που διάβασα τελευταία, μια νουβέλα της Ροδής Στεφανίδου από εκδόσεις Τρίαινα! Κα τα πλη κτι κο ! Σχολεία θα βρείτε και στο προφίλ μου στο Facebook : Critonas Zachariadis
Σας φιλώ, σας χαιρετώ, σας αγαπώ!
Δείτε όλα τα άρθρα του Κρίτωνα Ζαχαριάδη με μια ματιά ΕΔΩ