.
Χριστούγεννα χωρίς Καρυοθραύστη δεν γίνονται. Γι’ αυτό κι εγώ πήρα από το χέρι τη μικρή μου φίλη, την Κατερίνα και πήγαμε στο θέατρο Μετροπόλιταν για να μάθουμε την ιστορία του Καρυοθραύστη. Μέχρι πρότινος μπέρδευα την ιστορία του Καρυοθραύστη με την ιστορία του Μολυβένιου Στρατιώτη αλλά παρακολουθώντας αυτήν την παράσταση κατάλαβα πως πρόκειται για δυο διαφορετικές ιστορίες.
Μπαίνοντας στην αίθουσα πρόσεξα το επιμελημένο σκηνικό και άρχισα να δείχνω στην Κατερίνα το μεγάλο Χριστουγεννιάτικο δέντρο με τα στολίδια του, τα δώρα που υπήρχαν κάτω από αυτό αλλά και το μεγάλο ρολόι που διακοσμούσε το σαλόνι ενός σπιτιού. Σε αυτό το σαλόνι θα βλέπαμε σύντομα τη μικρή Μαίρη με τον αδελφό της. Τα δυο αδέλφια θα ετοιμαζόντουσαν να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα με την οικογένειά τους και πιο συγκεκριμένα την παραμονή Χριστουγέννων.
Η ερώτηση της μικρής μου φίλης τράβηξε την προσοχή μου. ‘Πότε θα έρθει ο Άγιος Βασίλης;’, αναρωτήθηκε φωναχτά για να της πω ότι σε αυτό το έργο δεν θα δούμε τον άγιο Βασίλη αλλά θα γνωρίσουμε τον Καρυοθραύστη. Δεν χρειάστηκε να της εξηγήσω περισσότερα καθώς η εξέλιξη των σκηνών ήταν τέτοια που ο πρωταγωνιστής εμφανίστηκε στη σκηνή κάνοντας τους μικρούς αλλά και μεγάλους θεατές να αναφωνήσουν. Τελικά τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή όλων, σκέφτηκα. Ακόμα κι αυτοί που μένουν ή δείχνουν ασυγκίνητοι μπροστά σε αυτές τις εικόνες, ήταν κάποτε παιδιά που ανυπομονούσαν να ανοίξουν το δώρο τους και που ευχόντουσαν να μείνουν ξύπνια για να δουν τον άγιο Βασίλη. Κι αυτοί, που ήταν κάποτε παιδιά, είναι οι σημερινοί ενήλικες που φέρνουν τα παιδιά τους στο θέατρο. Τι όμορφοι κύκλοι ζωής!
Στο μεταξύ η πρωταγωνίστρια της παράστασης, η μικρή Μαίρη, είχε ήδη γίνει φίλη με τον Καρυοθραύστη και έζησε μαζί του μια απίστευτη περιπέτεια. Δεν ήταν βέβαια μόνο οι δυο τους. Είχαν τη βοήθεια της Ζαχαρένιας με την οποία κατάφεραν να κερδίσουν τον εχθρό από τον οποίο κινδύνευαν και να επιβεβαιώσουν για άλλη μια φορά πως η δύναμη της φιλίας και της συνεργασίας είναι πολύ μεγάλη. Εξαιρετική αφορμή για να μιλήσει ένας γονιός στο παιδί του για την αξία της φιλίας, σκέφτηκα. Άλλωστε κάθε παιδί έχει ανάγκη από φίλους γιατί μόνο έτσι κοινωνικοποιείται και μαθαίνει να μοιράζεται, να συνεργάζεται αλλά και να διεκδικεί. Κι η Μαίρη τιμούσε τη φιλία της με τον Καρυοθραύστη ξεκινώντας από την αποδοχή που είχε απέναντι του. Τον αποδεχόταν για αυτό που ήταν. Τον αποδεχόταν όπως ήταν. Αυτό που θα έπρεπε να κάνει κάθε γονιός με το παιδί του. Να το αποδέχεται για αυτό που είναι και όπως είναι αν θέλει να το υποστηρίξει και να ενθαρρύνει τη συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξή του.
Κάποια στιγμή ανέβηκαν στη σκηνή τρεις μπαλαρίνες. Μαγική στιγμή. Κι αυτή η στιγμή δεν ήταν μόνο μία. Κάθε φορά που οι χορεύτριες εμφανιζόντουσαν στη σκηνή, η Κατερίνα μου έδειχνε ποια της άρεσε πιο πολύ από τις τρεις. Μεγάλη υπόθεση να ξέρει ένα παιδί τι του αρέσει και τι όχι ακόμα και σε αυτήν την ηλικία. Αυτό είναι προϋπόθεση για να ξέρει τι θα του αρέσει και τι όχι στο μέλλον. Κι όταν κανείς ξέρει τι θέλει, αυξάνονται οι πιθανότητες να είναι ευτυχισμένος στη ζωή του. Αυτό ευχόμουν για τη μικρή φίλη μου. Αυτό ευχόμουν και για τα υπόλοιπα παιδιά που ήταν στην αίθουσα. Αυτό εύχομαι και για όλα τα παιδιά του κόσμου. Να είναι ευτυχισμένα.
Η Έντνα Φέρμπερ είπε ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι μία εποχή αλλά ένα συναίσθημα. Συμφωνώ πολύ μαζί της. Και το συναίσθημα που ένιωθα παρακολουθώντας αυτήν την παράσταση ήταν τόσο γλυκό. Όσο για τη μικρή φίλη μου ταξίδευε και ονειρευόταν. Ονειρευόταν και ταξίδευε. Αυτή είναι η επιτυχία ενός έργου. Να καταφέρνει να πάρει μακριά το θεατή. Κι εμείς οι δύο είχαμε πάει μακριά. Μάλλον στη χώρα των Χριστουγέννων. Σε αυτή τη χώρα όπου όλα είναι τόσο τρυφερά, τόσο αθώα, τόσο γλυκά. Σε αυτή τη χώρα που ο χρόνος παγώνει για να προλάβουμε να γιορτάσουμε. Σε αυτή τη χώρα που γίνονται θαύματα όπως το θαύμα που έγινε με τη μικρή Μαίρη. Τη μικρή Μαίρη που ξύπνησε κρατώντας στα χέρια της την εκδοχή του Καρυοθραύστη που είχε φτάσει η ώρα να δει και μαζί της και όλοι εμείς.
Η Κατερίνα ανυπομονούσε να φωτογραφηθεί με τους πρωταγωνιστές που την ταξίδεψαν στον κόσμο των Χριστουγέννων. Της είχε γίνει πλέον αγαπημένη συνήθεια να φωτογραφίζεται και μου το ζητούσε κάθε φορά προτού βγούμε από το θέατρο. Χαιρόμουν λοιπόν ιδιαιτέρως βλέποντας την να αγκαλιάζει τη Μαίρη, τον αδελφό της, τον Καρυοθραύστη αλλά και όλους τους υπόλοιπους. Από τη μαγεία της σκηνής στην ομορφιά της ζωής, είπα στον εαυτό μου βγαίνοντας από το θέατρο. Ήξερα τι θα κάναμε μετά. Θα πηγαίναμε σπίτι για να παίξουμε. Πόσο της αρέσει το παιχνίδι της Κατερίνας. Πόσο αρέσει το παιχνίδι στα παιδιά και πόσο εύκολα το ξεχνούν αυτό οι γονείς νομίζοντας πως οι δράσεις με τις οποίες γεμίζουν το χρόνο τους είναι παιχνίδι. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία. Για την ώρα θα τρώγαμε ποπκορν, θα πίναμε χυμό και θα την έβλεπα να ζωγραφίζει κάτι που της έκανε εντύπωση και δεν θα ήθελε να ξεχάσει.
Όσο για εσένα που σκοπεύεις να παρακολουθήσεις αυτό το έργο, αξιοποίησε στο βαθμό που θέλεις, κάποιες ιδέες που παραθέτω ευθύς αμέσως. Κι αυτό γιατί η ουσιαστική μάθηση ξεκινά μετά την παρακολούθηση μιας θεατρικής παράστασης. Έχει να κάνει με αυτά που θα συζητήσεις με το παιδί σου και με το πόσο πιο μακριά θα το πας.
Ιδέες για εφαρμογή μετά την παράσταση
- Ζήτησε από το παιδί σου να σου πει ποια σκηνή ξεχώρισε από όλο το έργο και για ποιο λόγο.
- Ζήτησε από το παιδί σου να γράψει ένα γράμμα στον Καρυοθραύστη. Στο γράμμα αυτό μπορεί να γράψει τις σκέψεις και τα συναισθήματα που έχει ή να διατυπώσει ερωτήσεις.
- Μίλησε με το παιδί σου για την αξία της φιλίας και άφησε το να σου περιγράψει τη δική του φιλία με ένα παιδί που ξεχωρίζει.
- Μίλησε με το παιδί σου για τον Καρυοθραύστη δίνοντας του περισσότερες πληροφορίες για αυτήν την ιστορία τις οποίες μπορείς να βρεις στο διαδίκτυο.
- Ζήτησε από το παιδί σου να ζωγραφίσει κάτι που να συνδέεται με το έργο που είδε.
- Ζήτησε από το παιδί σου να σου πει τι θα ήθελε να πει στη μικρή Μαίρη και στη Ζαχαρένια.
- Ζήτησε από τα παιδί σου να διαλέξει τα δώρα που θα έκανε το ίδιο στους πρωταγωνιστές.
- Ζήτησε από το παιδί σου να περιγράψει πώς φαντάζεται τη φετινή παραμονή Χριστουγέννων. Τι θα ήθελε να κάνετε; Πού να πάτε; Ποιοι να είστε;
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν αρκεί να συνοδεύεις το παιδί σου με τη φυσική σου παρουσία αλλά να μην είσαι ουσιαστικά εκεί. Μοιράσου μαζί του την όλη εμπειρία, για να μάθει κι αυτό να μοιράζεται με τη σειρά του. Δείξε αληθινό ενδιαφέρον, για να μάθει κι αυτό να ενδιαφέρεται με τη σειρά του. Σεβάσου τους κανόνες που ισχύουν μέσα στην αίθουσα θεάτρου, για να μάθει κι αυτό να τους σέβεται και να τους τηρεί με τη σειρά του.
-Πληροφορίες για τη παράσταση Click me
Όσο για εμάς θα συναντηθούμε ΕΚΤΑΚΤΩΣ μέσα από αυτή τη στήλη με μια καινούργια πρόταση σε μία ακριβώς εβδομάδα… την επόμενη Παρασκευή λοιπόν να με ‘διαβάσεις’… αγαπάμε πολύ το παιδικό θέατρο… κι οι δυο φίλες μου, η Φιλιώ και η Κατερίνα πάνε θέατρο και μετά μοιράζονται μαζί σας το βίωμά τους μέσα από τα άρθρα μου