Ούζα, τσίπουρα, μεζέδες, γλέντι και χορός στο ταφικό έθιμο Ποντίων στα Σούρμενα Αττικής. Φωτορεπορτάζ από τον Κωνσταντίνο Πρωτόπαππα.
Νόμιζα ότι ήταν μόνο στο Μεξικό αυτό το περίεργο έθιμο μα τελικά όσο ανακαλύπτεις πράγματα και καταστάσεις τόσο σε ζεσταίνει η αναζήτηση του αγνώστου. Οι νεκροί γιορτάζονται λοιπόν και στην Ευρώπη και η μέρα των νεκρών λαβαίνει μια νέα διάσταση βλέποντάς το σε πρώτο πλάνο.
Οι Πόντιοι των περιοχών κυρίως γύρω από την Τραπεζούντα γιόρταζαν ανέκαθεν την Κυριακή του Θωμά σαν μια ημέρα μνήμης και τιμής για τους νεκρούς τους. Το έθιμο αυτό, που χάνεται στα βάθη των αιώνων και ίσως έχει ρίζες από τους προχριστιανικούς χρόνους και ανάγεται σε παγανιστικά έθιμα και αρχαίες τελετές, αναβίωσε με την έλευση των ποντίων ύστερα από την διάλυση της πρώην ΕΣΣΔ. Σήμερα και με μεγάλη συνέπεια τα συναντάμε στην περιοχή της Κομοτηνής και στα Σούρμενα Αττικής.
Οι συγγενείς των νεκρών με φαγητά και ποτά μαζεύονται πάνω από τον εκάστοτε τάφο και ύστερα από ένα τρισάγιο τρώνε και πίνουν τους εκλεκτούς μεζέδες τους. Παιδιά νέοι και γέροι μαζεμένοι δείχνουν το δέσιμο και σφίξιμο του θεσμού οικογένειας όπου τα έθιμα έχουν σφυρηλατήσει όλα αυτά τα χρόνια. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι το πνεύμα που κυριαρχεί είναι γιορτινό και πρόσχαρο. Τα χαμόγελα και τα πειράγματα δίνουν και παίρνουν. Η αναπόληση και η τιμή στην μνήμη των εκλιπόντων δείχνει ένα σθένος ψυχής και μια τεράστια εσωτερική δύναμη. Οι νέοι μαθαίνουν και διδάσκονται, κατανοούν ότι ο θάνατος είναι μέρος της ζωής και δίχως αυτόν δεν υπάρχει ζωή. Τόσο απλά.
Ένα νεκροταφείο στα Σούρμενα Αττικής που ενώ στην αρχή μύριζε λιβάνι όσο περνούσε η ώρα η μυρουδιά του ούζου και του τσίπουρου γινόταν η κυρίαρχη. Οι Πόντιοι είναι σκληρά καρύδια, έχουν αντοχές μέσα στους κύκλους των αιώνων, και αξίζουν κάτι παραπάνω από σεβασμό.
.
ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ -ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ- ΥΛΙΚΟ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
