Κάθε Τρίτη στην Κουλτουρόσουπα
.
Θέλω να πονέσει όπως πόνεσα εγώ’, είπε η Αγγελική φανερά αποφασισμένη να εκδικηθεί τον άνθρωπο που την πλήγωσε. Είναι όμως η εκδίκηση το εισιτήριο για προσωπική κάθαρση ή μήπως γίνεται μια παγίδα μέσα στην ίδια πέφτει αυτός που θέλει να εκδικηθεί;
Τάχα Θέλω Να Σου Πω.
–Μου έκανε κομμάτια την καρδιά κι όμως τον σκέφτομαι ακόμη, είπε η Αγγελική και βυθίστηκε σε ένα γοερό κλάμα.
–Αναρωτιέμαι αν κλαις για τα κομμάτια της καρδιάς σου, για σένα που τον σκέφτεσαι ακόμη ή για αυτόν που δεν έχεις πια στη ζωή σου, είπα ελπίζοντας να ακούσω κάτι που θα αποδείκνυε ότι παρά τον πόνο της παρέμενε λογική.
– Δεν ξέρω. Κλαίω μάλλον για όλα αυτά που είπες.
– Τι σε πονάει πιο πολύ;
–Το ότι δεν τον έχω στη ζωή μου. Και το ότι δεν δίνει δεκάρα για το πώς είμαι.
–Τι σε κάνει τόσο σίγουρη;
–Τον συνάντησα τυχαία τις προάλλες. Έδειχνε τόσο ευτυχισμένος. Λες και περίμενε να χωρίσουμε για να νιώσει καλύτερα.
–Πολλές φορές δυο άνθρωποι είναι καλύτερα μακριά ο ένας από τον άλλον.
–Και τώρα εγώ πρέπει να νιώσω καλά με αυτό που λες;
–Δεν το είπα για να νιώσεις καλά. Μια επισήμανση έκανα.
–Εγώ όμως δεν μπορώ να συνεχίσω τη ζωή μου. Όχι χωρίς αυτόν.
–Και τι σκοπεύεις να κάνεις;
–Δεν έχω απάντηση. Ξέρω όμως τι θέλω να κάνω.
–Τι θέλεις να κάνεις;
–Να τον εκδικηθώ.
–Πώς θα τον εκδικηθείς;
–Θέλω να πονέσει όπως πόνεσα κι εγώ.
–Πώς ακριβώς θα σε βοηθήσει να πονέσει κι αυτός;, ρώτησα.
–Δεν ξέρω αν θα με βοηθήσει. Ξέρω όμως ότι θα ηρεμήσω γιατί θα έχει καταλάβει τι περνώ.
–Πάντως εσύ μου είπες πριν από λίγο ότι τον είδες χαρούμενο και έδειχνε να μη δίνει δεκάρα για το πώς είσαι.
–Έτσι είναι.
–Τότε τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα καταλάβει τι περνάς;
–Μόνο αν πονέσει, θα καταλάβει τον πόνο που μου προκάλεσε.
–Πολύ φοβάμαι ότι έρχεσαι άδικα εδώ, της είπα αποφασίζοντας να την ταρακουνήσω λίγο. Είχε κολλήσει για τα καλά στην εμμονή της να τον εκδικηθεί και έπρεπε οπωσδήποτε να μετακινηθεί.
–Τι εννοείς;, με ρώτησε ξαφνιασμένη.
–Έρχεσαι εδώ για να ασχοληθείς με τον εαυτό σου, τις σκέψεις σου, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές σου. Έρχεσαι εδώ για να σε βοηθήσω να δεις τα πράγματα κι από μια άλλη θέση. Τουλάχιστον από μια άλλη θέση.
–Τι θα κερδίσω αν τα δω από άλλη θέση;
–Αν μάθεις να σκέφτεσαι διαφορετικά, θα καταφέρεις να συμπεριφερθείς διαφορετικά. Κι αν κάνεις κάτι καινούργιο, θα αυξήσεις τις πιθανότητες να ηρεμήσεις και να νιώσεις καλύτερα μέσα σου.
– Εγώ όμως θέλω να τον εκδικηθώ.
–Αν λοιπόν έρχεσαι στις συνεδρίες μας ελπίζοντας να τον εκδικηθείς και να τον δεις να πονάει, τότε παραμένεις συναισθηματικά εξαρτημένη από αυτόν και του δίνεις μια τεράστια δύναμη. Το αντιλαμβάνεσαι αυτό;
– Όχι ακριβώς.’
.
.
–Το να επιδιώκεις να τον εκδικηθείς για αυτό που σου έκανε, σε γεμίζει με αρνητικές σκέψεις και αρνητικά συναισθήματα με συνέπεια να χάνεις τις μέρες σου αντί να σκέφτεσαι πώς θα προχωρήσεις χωρίς αυτόν δίπλα σου, της καθρέφτισα.
–Μα δεν θέλω να προχωρήσω χωρίς αυτόν στη ζωή μου.
–Αγγελική δεν έρχονται πάντα τα πράγματα όπως τα θέλουμε. Κι όταν συμβαίνει αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχθούμε αυτά που δεν αλλάζουν και να επικεντρωθούμε σε αυτά που μπορούμε να επηρεάσουμε.
–Μου λες δηλαδή ότι πρέπει να μάθω να ζω χωρίς αυτόν;
–Σου λέω πως είναι ώρα να σεβαστείς την απόφαση του και να τιμήσεις τον εαυτό σου. Σου αξίζει κάτι καλύτερο από το να σκέφτεσαι πώς θα τον εκδικηθείς.
–Δυσκολεύομαι να ξεχάσω. Πώς να ξεχάσω αυτά που ζήσαμε;
–Δεν σου ζητώ να ξεχάσεις. Σου ζητώ να αφήσεις στην άκρη τις τοξικές σκέψεις και να γυρίσεις σελίδα.
–Κι αν δεν το κάνω;
–Τότε θα εξακολουθείς να αναβιώνεις αυτά που σε πόνεσαν και θα εγκλωβίζεσαι σε ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο θα είναι πολύ δύσκολο να βγεις. Αυτό θέλεις για σένα;
Η τελευταία μου ερώτηση ήταν και η ουσία της συνεδρίας. Ίσως και όλων των συνεδριών μαζί. Τελικά έπρεπε να αποφασίσει το προφανές που δεν ήταν άλλο από το να βρει τι ήθελε για τον εαυτό της. Να παιδεύεται; Να βασανίζεται; Να αναμασά τα ίδια; Της είχα βάλει δύσκολα και ίσως να ρίσκαρα με αυτή μου την ερώτηση να τη δυσαρεστήσω τόσο που να σκεφτόταν να διακόψει τη θεραπεία της. Αν ήταν αυτό που θα αποφάσιζε καλώς να το αποφάσιζε. Οι επόμενες συνεδρίες – όσες κι αν θα ήταν αυτές – θα αποκάλυπταν την πραγματική επιθυμία της. Θα χάραζε μια νέα πορεία ζωής ή θα διάλεγε να μείνει στο επώδυνο που θα ανακύκλωνε δυσλειτουργικά σχήματα συμπεριφοράς;
.
Τάχα θέλω να σου πω… για να σε εκδικηθώ…
.
Γράφει η Νέλη Βυζαντιάδου για την Κουλτουρόσουπα.
Δείτε όλα τα άρθρα της Ν.Β. με μια ματιά εδώ
“Μαθήματα στη γλώσσα της αγάπης”:
