
Πόσοι γνωρίζετε πως η εξωτική και μακρινή Κορέα έχει και σημαντική λογοτεχνική παράδοση, που μόλις τα τελευταία χρόνια αρχίζει να γίνεται γνωστή και να μεταφράζεται στα ελληνικά; Ποίηση και πεζογραφία κινούνται στους αέρινους και νωχελικούς ρυθμούς της Άπω Ανατολής, κρύβοντας ένα κοφτερό στιλέτο κάτω από τα μεταξωτά κιμονό. Η κορεάτικη λογοτεχνία δεν είναι για λιγόψυχους, καθώς συνδυάζει λυρισμό και ευαισθησία, αλλά και ωμή πραγματικότητα, σκληρότητα και παγερό ρεαλισμό.

Χουάνγκ Σοκ Γιόνγκ, «Η εγκαταλειμμένη πριγκίπισσα», εκδόσεις Καστανιώτη (2017)
Αν περιμένετε, παρασυρμένοι από τον τίτλο, ένα εξωτικό, άπω-ανατολίτικο παραμύθι, θα ξαφνιαστείτε. Η ιστορία δεν είναι παραμυθένια ,αλλά σκληρή σαν πέτρα… Βόρεια Κορέα, δεκαετία του 1980. Στην πόλη Τσόνγκτζιν γεννιέται ένα ακόμα κορίτσι -το έβδομο- σε μια οικογένεια που μάταια προσδοκούσε ένα αγόρι. Λίγες ώρες μετά η μητέρα εγκαταλείπει το μωρό, με την επέμβαση όμως της σκυλίτσας του σπιτιού η γιαγιά του καταφέρνει να το σώσει. Η τελευταία δίνει στη μικρή το συμβολικό όνομα Μπάρι, από έναν μύθο για μια πριγκίπισσα που είχε παρόμοια τύχη αλλά στην πορεία ανέλαβε μια σημαντική αποστολή: να αναζητήσει το ελιξίριο που γαληνεύει τις ψυχές των νεκρών. Η ηρωίδα του βιβλίου, έχοντας κληρονομήσει ιδιαίτερα χαρίσματα, αποφασίζει να δραπετεύσει από μια χώρα που λιμοκτονεί και ερημώνεται. Οι απανωτές δυσκολίες δεν κάμπτουν την αποφασιστικότητά της. Διασχίζει τα σύνορα με την Κίνα και τότε αρχίζει το ταξίδι που θα την αλλάξει για πάντα. Μετά από πολλές περιπέτειες και ταλαιπωρίες καταλήγει στο πολυπολιτισμικό Λονδίνο, όπου αρχίζει να δουλεύει ως μασέζ. Θα καταφέρει όμως να ξεπεράσει το παρελθόν και να φτιάξει τη ζωή της; Παράδοση που θεωρεί τα κορίτσια βάρος, απολυταρχικό καθεστώς και μια κοπέλα που προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό της και να επιβιώσει σε ένα πρωτόγνωρο πλαίσιο.
Ο ίδιος ο συγγραφέας θεωρείται ο σημαντικότερος συγγραφέας στην Κορεατική Χερσόνησο. Άρχισε να ασχολείται συστηματικά με το γράψιμο όταν ακόμα ήταν μαθητής λυκείου. Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1960 συμμετείχε στον πόλεμο του Βιετνάμ, εμπειρία που τον επηρέασε καθοριστικά. Το 1989, θέλοντας να προωθήσει τη συμφιλίωση, επισκέφτηκε τη Βόρεια Κορέα χωρίς την άδεια της κυβέρνησης, ύστερα δραπέτευσε στη Γερμανία και στις ΗΠΑ, αλλά με την επάνοδό του στη Νότια Κορέα φυλακίστηκε. Αφέθηκε ελεύθερος πέντε χρόνια μετά. Πολυγραφότατος, αλλά χωρίς άλλα έργα του μεταφρασμένα στα ελληνικά. Ευελπιστούμε αυτό ν΄αλλάξει.
Μπάντι, «Η Καταγγελία», εκδόσεις Παπαδόπουλος
Πρόκειται για συλλογή διηγημάτων, που περιγράφουν τη σκληρή πραγματικότητα σε ένα από τα πιο απολυταρχικά καθεστώτα του πλανήτη: τη δικτατορία της Βόρειας Κορέας. Ο ανώνυμος συγγραφέας, χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο, γιατί καταγράφει τις ιστορίες με κίνδυνο της ζωής του, μας παραδίδει ένα έργο ζωής. Ρεαλιστικό, αλλά με ξεχωριστή ευαισθησία και ανθρωπιά, είναι η αποτύπωση της προσπάθειας των ανθρώπων να κρατήσουν την ακεραιότητα τους σε τραγικά δύσκολες συνθήκες… Μια οικογένεια εξορίζεται από την πρωτεύουσα Πιονγιάνγκ εξαιτίας του γιου της, ο οποίος παθαίνει νευρικές κρίσεις όποτε βλέπει πορτρέτα του Καρλ Μαρξ ή του Κιµ Ιλ-σουνγκ. Ένας γιος αγωνίζεται να βγάλει άδεια ταξιδιού για να επισκεφθεί την ετοιμοθάνατη μητέρα του, που ζει στο γειτονικό χωριό. Ένας άντρας αποφασίζει να αυτομολήσει, απογοητευμένος από το κληρονομικό ταξικό σύστημα της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Κορέας. Μια γιαγιά, όταν συναντάει τον Κιµ Ιλ-σουνγκ στο δρόμο, τον προσφωνεί µε τρυφερότητα “Πατέρα και Μεγάλο Ηγέτη” – περιστατικό που θα εκμεταλλευτεί η επίσημη προπαγάνδα. Φυγαδευμένες παράνομα από τη Βόρεια Κορέα, οι ιστορίες αυτές έχουν προκαλέσει μεγάλη αίσθηση στη Δύση…
Χαν Γκάνγκ, «Η Χορτοφάγος», εκδόσεις Καστανιώτη (υπό έκδοση, Μάρτιος 2020)
Η ΓιόνγκΧιε και ο άντρας της είναι δύο άνθρωποι του μέσου όρου. Εκείνος πηγαινοέρχεται δουλοπρεπώς στο γραφείο του, δεν διακατέχεται από καμία φιλοδοξία. Εκείνη δεν τη χαρακτηρίζει κανένα πάθος, είναι απλώς μια αφοσιωμένη νοικοκυρά. Η ευχάριστη μονοτονία του έγγαμου βίου τους βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο όταν κάποια στιγμή η ΓιόνγκΧιε αποφασίζει να στραφεί προς τη χορτοφαγία και πετάει από το ψυγείο κάθε είδους ζωικό παράγωγο. «Είδα ένα όνειρο», αυτό λέει μόνο. Μια μικρή ένδειξη ανεξαρτησίας, όμως ιδιαίτερα επικίνδυνη και ακραία για μια χώρα σαν τη Νότια Κορέα, όπου επικρατούν ισχυρές νόρμες και μια τέτοια πράξη θεωρείται υπονομευτική της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων. Και δεν φτάνει αυτό. Η παθητική αντίσταση της ΓιόνγκΧιε ξεπερνάει κάθε όριο γκροτέσκου. Ποτέ δεν φόραγε με ευχαρίστηση σουτιέν, τώρα αρχίζει και το κάνει και δημοσίως και ονειρεύεται να ζήσει σαν φυτό. Σύσσωμη η οικογένεια στρέφεται τελικά εναντίον της… Μια ιστορία για την ελευθερία, τις κρυφές μας επιθυμίες και τις πιέσεις της οικογένειας και του περιβάλλοντος.
.
Λι Μιν Τζιν, «Πατσίνκο», εκδόσεις Ίκαρος (2018)
Ένα καλογραμμένο και ενδιαφέρον βιβλίο, που κοσμεί τη βιβλιοθήκη μου και αποτέλεσε την πρώτη μου επαφή με την κορεάτικη λογοτεχνία, όχι όμως και την τελευταία… Γιόνγκντο, Κορέα, 1911. Σε ένα μικρό ψαροχώρι στην ακτή της Ανατολικής θάλασσας, ένας ψαράς παντρεύεται ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι. Το φτωχό ζευγάρι φέρνει στον κόσμο μια κόρη, την πολύτιμή τους Σάντζα.
Η εγκυμοσύνη της Σάντζα μόλις στα δεκαέξι της χρόνια από έναν παντρεμένο άντρα, φέρνει την οικογένεια αντιμέτωπη με την ταπείνωση. Όμως, ο Ίσακ, ένας νεαρός ιερέας, της δίνει την ευκαιρία να τον ακολουθήσει στην Ιαπωνία και να ζήσουν μαζί.
Η Σάντζα ακολουθεί έναν άντρα που μόλις έχει γνωρίσει σε μια εχθρική, για εκείνη, χώρα όπου δεν έχει φίλους, ούτε σπίτι, και δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους ,αφού δε γνωρίζει τη γλώσσα, ούτε τον σύζυγό της. Έτσι ξεκινά η μοναδική αφήγηση μιας οικογένειας μεταναστών, που εκτείνεται σε τέσσερις γενιές και οκτώ δεκαετίες, μέχρι τη σύγχρονη εποχή, δίνοντάς μας μια εικόνα για την άγνωστη αυτή χώρα, τα ήθη, την ιστορία και τις παραδόσεις της.
Σαν Μι Χουάνγκ, «Η Κότα που ονειρευόταν να πετάξει», «Ο σκύλος που τόλμησε να ονειρευτεί», εκδόσεις Διόπτρα , (2014,2016)
Δύο βιβλία που γνώρισαν τρομερή επιτυχία παγκοσμίως και κέρδισαν μια θέση στα best sellers και όχι άδικα. Η συγγραφέας, μέσα από αυτές τις δύο αλληγορικές ιστορίες, μας δίνει μαθήματα φιλίας, αγάπης και ανθρωπιάς, με έναν όμορφο, τρυφερό τρόπο σαν παραμύθι… Στο πρώτο βιβλίο, η κότα-πρωταγωνίστρια αρνείται πια να κάνει αυγά που της τα παίρνουν για πώληση και ονειρεύεται να το σκάσει από το αγρόκτημα όπου ζει, να κατακτήσει την ελευθερία της και να γίνει μητέρα. Θα τα καταφέρει άραγε;
Το δεύτερο βιβλίο, αφορά μια σκυλίτσα, τη Μαλλιαρούλα. Γεννημένη παρακατιανή, λόγω της ιδιαίτερης εμφάνισής της περνάει τον περισσότερο καιρό της στην ηλιόλουστη αυλή του σπιτιού του αφεντικού της. Η Μαλλιαρούλα έχει όνειρα και προσδοκίες, ακριβώς όπως όλοι εμείς. Μα κάθε χειμώνα, μαύρα σύννεφα κατεβαίνουν και βρίσκεται αντιμέτωπη με δοκιμασίες που θα πρέπει να ξεπεράσει. Μέσα απ’ τα σύννεφα, κι ακόμα περισσότερο πέρα από τις πύλες της αυλής του αφεντικού της, βρίσκεται η πιθανότητα της φιλίας, της μητρότητας και της ευτυχίας – όλα αυτά είναι εκεί έξω και την περιμένουν, φτάνει η Μαλλιαρούλα να μπορέσει να τα κρατήσει, να τα φέρει στο σπίτι και να μας δείξει ότι η ίδια η ζωή είναι η πιο συναρπαστική περιπέτεια που θα ζήσουμε ποτέ.