«Εικόνων Λέξεις»
– Κάθε Κυριακή στο Kulturosupa.gr
.
.
.
Μια πρωτότυπη ιστορία του σκηνοθέτη και ηθοποιού Σταύρου Παρχαρίδη* εμπνευσμένη από μια φωτογραφία της αναγνώστριας Αναστασίας Ρωμανού.
(για συμμετοχή, δείτε παρακάτω).
.
Επεισόδιο εικοστό έκτο: «Ιστός»
«Να πλέκεις και να χαίρεσαι, να είναι σπίτι, τραπέζι και παγίδα η κάθε του γωνιά. Να σε λένε αράχνη και να σε σέβονται η βροχή, ο άνεμος, το χιόνι. Να σε θαυμάζουν ακόμη και οι εχθροί σου να είσαι κάτι παραπάνω από μια περίτεχνη παγίδα που υπομονετικά περιμένει το θύμα της. Να είσαι ο «Ιστός» αυτό να είσαι η αρχή για το τέλος όποιου πέσει πάνω σου. Κι αν κάτι δεν πάει καλά, αν κάτι, κάποιος σε χαλάσει, εσύ να ξέρεις πως όλα είναι της στιγμής όλα μπορείς να τα φτιάξεις. Με τον ίδιο η άλλο τρόπο δεν έχει σημασία. Αρκεί να είναι ο Ιστός σου περίτεχνος και πάλι.»
Είπε και έφυγε η θεά που όριζε το σύμπαν. Εκείνη όμως έμεινε και έκανε αυτό που της ευχήθηκε η θεά της.
Με το πέρασμα του χρόνου έγινε πιο σοφή. Την πονηριά της νιότης την αντικατέστησε η επίγνωση της ενηλικίωσης. Ένα όμως έμεινε ίδιο, το πόσο περίτεχνη ήταν η δουλειά της πόσο μοναδικά σχολαστική και γεμάτη φαντασία ήταν η διαδικασία για να γίνει ο ιστός ένα κομψοτέχνημα. Το άλλο που έμεινε ίδιο ήταν το θανατηφόρο κάλλος της.
Και ο καιρός πέρασε ακόμη περισσότερο η προικισμένη υφάντρα της φύσης έδωσε τα ινία σε χέρια που τον ιστό τον έπλεκαν με αόρατο νήμα. Τον καταλάβαινες μόνο σαν έπεφτες πάνω του. Όσο και να προσπαθούσες να ξεκολήσεις τόσο περισσότερο έμπλεκες. Γινόσουν κουκούλι στο τέλος. Γινόσουν τροφή όχι για να συντηρηθεί στην ζωή η ευνοημένη της θεάς, αλλά για να κερδίσουν ένα παιχνίδι κάποιοι, που το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να χάσεις. Τόσο ανόσιες ήταν οι πράξεις τους, που ακόμη και ο ιστός θύμωσε μαζί τους. Έτρεξε και βρήκε την θεά. Εκείνη σαν τον είδε να απλώνεται παντού τριγύρω έτρεξε να κρυφτεί. Τι να πεις σε αυτόν, που σαν δώρο για άλλους τον όρισες και τέλος έγινε ο ορισμός της σκευωρίας.
Ο Ιστός απλώθηκε ψάχνοντας να βρει την θεά. Άσπρισε ο τόπος παντού. Η θεά φοβήθηκε πως αν δεν εμφανιζόταν, ότι υπήρχε σε όλη την περιοχή θα εξαφανιζόταν μιας και ο ιστός όλο και περισσότερο απλωνόταν, κάνοντας έτσι το διάβα κάθε ζωντανού όντος επικίνδυνο πέρασμα, αποφάσισε να του μιλήσει. Στάθηκε στην κορυφή ενός λόφου και από κει του φώναξε. «Τι θέλεις από μένα; Γιατί με ψάχνεις;» Ο Ιστός σταμάτησε και κοίταξε προς τα εκεί που ερχόταν η φωνή. Την είδε. Είχε καιρό να την δει και έτσι ένοιωσε μέσα του μια βαθιά ικανοποίηση. Τώρα είχε την ευκαιρία να της πει όλα όσα ήθελε. Να της μιλήσει για την προδοσία που δέχτηκε από τούς ανθρώπους που ενώ κάποτε τον θαύμαζαν τώρα όπου και να βρισκόταν τον κακολογούσαν. Μα ξάφνου δεν του ερχόταν φωνή. Σαν να μην είχαν καμία αξία αυτά που ήθελε να πει. Γύρισε και κοίταξε πίσω του το λευκό που άφησε πέπλο. Σε πολλά σημεία ζωντανά πλάσματα προσπαθούσαν να γλιτώσουν από την θανατηφόρα ύπαρξή του. Μα όσο το προσπαθούσαν τόσο χειρότερα ήταν για αυτούς. Έμοιαζε να μην φταίει αλλά έφταιγε. «Είμαι εδώ, τι θέλεις;» φώναξε για μια ακόμη φορά η θεά. Ο Ιστός ορθώθηκε από την γη, σκαρφάλωσε ανάμεσα σε δυο δέντρα για να δει το πρόσωπό της καλύτερα.
Έτσι όπως τον έλουζαν οι αχτίνες του ήλιου και τον στόλιζαν οι δροσοσταλίδες της αυγής έμοιαζε κόσμημα της γης. Μα και πάλι δεν μπόρεσε να βγάλει λέξη. Πάλι δεν μπορούσε να πει κουβέντα. Έμεινε εκεί ακίνητος και έμοιαζε μοναδικά όμορφος. Η θεά σαν τον είδε να υψώνεται προς τον ουρανό, δεν μπόρεσε να μην θαυμάσει το δημιούργημά της. «Γιατί δεν λες κουβέντα;» ρώτησε. Μα και πάλι δεν πήρε απάντηση. Μόνο έβλεπε τον Ιστό να ανορθώνεται ανάμεσα στα δυο δέντρα να θεριεύει και να γίνεται ακόμη πιο όμορφος. Δεν περίμενε ποτέ πως ένα από τα δημιουργήματά της θα την γοήτευε με την παρουσία του αλλά και με την σιωπή του. Έτσι χωρίς να το καταλάβει άρχισε με αργά βήματα στην αρχή αλλά μετά με γρηγορότερα να κατευθύνεται προς το μέρος του. Ήθελε να δει από κοντά τον σιωπηλό Ιστό που έκανε τόσο δρόμο και επέμενε τόσο πολύ να την δει. Εκείνος σαν την είδε να πλησιάζει σκέφτηκε να της φωνάξει να μην τον πλησιάσει, μα τελικά σιώπησε. Αντίθετα όλο και πιο περίτεχνος, συνέχισε να μεγαλώνει. Σαν έφτασε κοντά του είπε. «Γιατί δεν μιλάς;» Ήταν τόσο όμορφος από κοντά που η θεά μπήκε στον πειρασμό να ευχαριστήσει εκτός από το βλέμμα της και την αφή της. Άπλωσε το χέρι της να τον αγγίξει, να νοιώσει την απαλότητά του. Σαν η παλάμη της ακούμπησε τον Ιστό αυτός ταράχτηκε ελαφρώς, μα μετά έγινε ένα με την παλάμη, η θεά προσπάθησε να τραβήξει το χέρι της πάνω από τον Ιστό, μα όσο το προσπαθούσε, τόσο περισσότερο έμπλεκε και κολλούσε επάνω του. Σε λίγο όλο της το σώμα, το είναι και η ψυχή της ήταν αγκαλιασμένη από τον Ιστό « Άφησε με να φύγω, και θα σου δώσω ότι επιθυμείς.» του είπε εκείνος τότε ψέλλισε. «Όταν ευχήθηκες την ύπαρξή μου το έκανες, γιατί δεν πίστευες πως θα με ανταμώσεις ποτέ στο διάβα σου. Τώρα είσαι εδώ και μου ζητάς να κάνω το μοναδικό πράγμα που δεν μπορώ, να σε αφήσω. Δεν σε προσκάλεσα μόνη ήρθες, δεν σε άγγιξα μόνη σου με άγγιξες. Μην παρακαλείς να αποκτήσεις αυτό που είχες, εσύ με έφτιαξες να μην μπορώ να δώσω πίσω αυτό που θα έρθει κοντά μου. Μείνε εδώ ίσως κάποιος περάσει τυχαία με γκρεμίσει και γλυτώσεις. Αν όμως δεν γίνει αυτό ποτέ, εδώ το δημιούργημα θα εξαφανίσει τον δημιουργό.»
Δεν πέρασε κανείς.
Ο Ιστός έμεινε να θρηνήσει την θεά που ευχήθηκε την ύπαρξή του.
Σταύρος Παρχαρίδης
3-7-2021
Θέατρο «ΔΙΑΧΡΟΝΟ»
Αναστασία Ρωμανού ευχαριστώ για την φωτογραφία και την εμπιστοσύνη.
*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος άρθρου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
Δείτε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες των «Εικόνων Λέξεις» με μια ματιά, εδώ—
«Εικόνων Λέξεις»: Η Κυριακάτικη στήλη του Kulturosupa.gr και Σταύρου Παρχαρίδη προκαλεί και προσκαλεί καλλιτέχνες & αναγνώστες.
Απαθανατίστε στέλνοντας μας μια ή περισσότερες εικόνες και με αφορμή την φωτογραφία σας θα γραφτεί μια πρωτότυπη ιστορία στην “Κ” από τον Σταύρο Παρχαρίδη που αργότερα θα εκδοθεί σε βιβλίο, έτσι οι «κρυφές ιστορίες αδάμαστων εικόνων» θα γίνουν ο σιωπηλός μάρτυς των λέξεων που κρύβουν οι εικόνες.
..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
..