Οπισθόφυλλα και εξώφυλλα των “οπισθίων”…
Κάθε 1, 10 και 20 του μηνός στην Κουλτουρόσουπα.
Γράφει ο Τάσος Αγγελίδης Γκέντζος για την Κουλτουρόσουπα.
Απορρίπτω εξώφυλλα και οπισθόφυλλα βιβλίων δίχως να διαβάσω ούτε μία σελίδα από αυτά. Ούτε μια λέξη… Γιατί να πράξω το τοιούτον; Μα… οι περισσότεροι “κριτικοί” -ευπώλητων και μη, μαύρης, ροζ και καφετί λογοτεχνίας- μάς προτείνουν να διαβάσουμε βιβλία αντιγράφοντας τα γραφόμενα από τα οπισθόφυλλα των βιβλίων και μιλώντας μας με επαίνους για τα ωραία τους εξώφυλλα!
Έχετε ακούσει για “καφετί” λογοτεχνία και για “καφετί” εκδοτικούς οίκους;
Δικός μου είναι ο όρος… και τον διεκδικώ!
Κάποια στιγμή θα βρούμε τον χρόνο και θα σας το εξηγήσω!
Στα δικά μας τώρα…
Από την Σμύρνη έρχομαι και στην κορφή κανέλα, θα βγάλω το σακάκι μου να μη βραχεί η ομπρέλα!
Νομίζω πως τα είπα όλα!
Να ξεκαθαρίσω πως σέβομαι τις προσπάθειες των συγγραφέων και των εκδοτικών οίκων. Τα χρήματα και τη δόξα όμως, τη δόξα και τα χρήματα… κανείς δε μίσησε, παίδες. Έχω το δικαίωμα -όποτε μου κάνει κέφι- να εκφράζω ελεύθερα την άποψή μου κι ας στεναχωριούνται μερικοί. Εσείς που στεναχωριέστε θα λέτε σε γνωστούς και σε φίλους πως δε σας καίγεται καρφάκι για τις δικές μους ανόητες και κακεντρεχείς απόψεις και πως και η αρνητική κριτική είναι μια μορφή διαφήμισης. Να τα συμφωνήσουμε από την αρχή, να λέμε τα ίδια, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις.
Σας αρέσει το παρακάτω εξώφυλλο των εκδόσεων Πατάκη;
Εμένα δε μου αρέσει καθόλου!
Ντιπ…
Χιτς… που έλεγε η συγχωρεμένη η θεια μου η Μαρίκα!
Αυτό το σήκωμα του χεριού, αυτή η ματιά… είναι στοιχεία της ποιότητας και της καλής λογοτεχνίας την οποία αντιλαμβάνεσαι με το που αγγίζεις το βιβλίο;
Εγώ μόνον ερωτώ περί εξώφυλλων και οπισθόφυλλων!
Εσείς δίνετε τις απαντήσεις!
Το βιβλίο δε το διαβάσαμε!
Παρακάτω σας παραθέτω ολόκληρο το βιογραφικό της κυρίας Ντενίση. Μακρυνάρι! Τόσο… μετά συγχωρήσεως! Τόσα πράγματα έχει καταφέρει η ευλογημένη ηθοποιός, σκηνοθέτιδα, συγγραφέας, μεταφράστρια και παραγωγός. Ερωτώ! Δε θα έπρεπε το βιβλίο της να έχει ένα πιο “κουλτουριάρικο” εξώφυλλο;
Έστω… πιο ψαγμένο!
Για άλλους συγγραφείς τα κρατάνε;
Τη φωτογράφισαν τη χριστιανή να σταματά το τρόλει στην Πλατεία Κολιάτσου κι από πίσω της έβαλαν μια γκραβούρα με τον Λευκό Πύργο;
Αντιγράφω το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
“Η αρχόντισσα της Σµύρνης Φιλιώ Μπαλτατζή και τα παιδιά της καταφέρνουν να επιβιώσουν από τη Μικρασιατική Καταστροφή και να φτάσουν στην Ελλάδα. Έχουν χάσει τα πάντα και προσπαθούν να ξαναρχίσουν από το µηδέν. Η ανταλλαγή των πληθυσµών τούς δίνει την ευκαιρία για µια καλύτερη ζωή στις µουσουλµανικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης. Εκεί, παρέα µε πρόσφυγες από τον Πόντο, την Ανατολική Θράκη και την υπόλοιπη Μικρασία, στήνεται το σκηνικό της νέας τους ζωής.
Η Σαλονίκη γίνεται η πατρίδα των προσφύγων, µετά από πολλές δυσκολίες, καθώς έχει πληγεί ανεπανόρθωτα και ο πολυπολιτισµικόςπληθυσµός της από τη µεγάλη φωτιά του 1917. Οι πρόσφυγες θα ξαναφτιάξουν τη ζωή τους καθώς οι Εβραίοι της πόλης θα οδεύσουν σιγά σιγά προς την καταστροφή τους.
Το έργο αποτελεί συνέχεια του Σµύρνη µου αγαπηµένη και γράφτηκε µετά από έρευνα σε κείµενα ελληνικά και ξένα που αφορούν την ταραγµένη εποχή του Μεσοπολέµου”.
Τι να κρατήσω, αγαπητές και αγαπητοί, από το συγκεκριμένο οπισθόφυλλο για το περιεχόμενο του βιβλίου;
Η κυρά Φιλιώ με τα παιδιά της έρχεται στην Ελλάδα. Έχασε τα πάντα και προσπαθεί να επιβιώσει. Μένει στις Μουσουλμανικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης παρέα με άλλους πρόσφυγες. Η Θεσσαλονίκη θα γίνει η πατρίδα τους…
Σταματώ εδώ!
Λίαν κατατοπιστικό τούτο το οπισθόφυλλο των Εκδόσεων Πατάκη!
Με βλέπω με αυτά που γράφω σε λίγο να μη μου μιλούν εκδότες και συγγραφείς!
Και στο τέλος, το κερασάκι στην πορτοκαλόπιτα, η άποψη μιας αυθεντίας:
«Ο πόνος του ανθρώπου που ξεριζώνεται βίαια απ’ την πατρίδα του δε γιατρεύεται ποτέ. Και η Μιµή Ντενίση µε το έργο της Κι από Σµύρνη… Σαλονίκη σε κάνει να το νιώσεις µέχρι τα βάθη της ψυχής σου». Βανέσσα Ρεντγκρέιβ.
«Ο πόνος του ανθρώπου που ξεριζώνεται βίαια απ’ την πατρίδα του δε γιατρεύεται ποτέ. Και η Μιµή Ντενίση µε το έργο της Κι από Σµύρνη… Σαλονίκη σε κάνει να το νιώσεις µέχρι τα βάθη της ψυχής σου». Βανέσσα Ρεντγκρέιβ.
Και μετά από την επίκληση στην αυθεντία -πολύ μίλησα- σάς παραδίδω το βιογραφικό της ηθοποιού από την επίσημη σελίδα των Εκδόσεων Πατάκη.
Εδώ μάλλον έχουμε μια σφοδρότατη επίθεση στο ήθος του πομπού:
Η Μιμή Ντενίση είναι ηθοποιός, σκηνοθέτιδα, συγγραφέας, μεταφράστρια και παραγωγός. Τέλειωσε το Αμερικανικό Κολέγιο της Αγ. Παρασκευής, τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (τμήμα Νεοελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών) και τη Δραματική Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη. Μεταφράζει από 4 γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά. Έχει μεταφράσει και διασκευάσει πάνω από 80 θεατρικά έργα, νουβέλες και μυθιστορήματα. Έχει γράψει 5 ιστορικά έργα: τη «Θεοδώρα», «Εγώ η Λασκαρίνα», «Η Πηνελόπη Δέλτα συναντάει το Μάγκα» και «Σμύρνη μου αγαπημένη», που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία.. Το έργο «Κι από Σμύρνη… Σαλονίκη» είναι η συνέχεια του έργου της «Σμύρνη μου Αγαπημένη» και ανέβηκε στις 24 Οκτωβρίου 2019 από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Είναι τακτικό μέλος της Ε.Ε.Θ.Σ. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο θεατρικό έργο «Τζούλια». Στην ελληνική τηλεόραση έκανε το ντεμπούτο της με την τηλεοπτική σειρά «Γιούγκερμαν» του Μιχάλη Καραγάτση πλάι στον Αλέκο Αλεξανδράκη σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη. Η Μιμή Ντενίση έχει μεταφράσει και πρωταγωνιστήσει στα έργα: «Το τέλος της κυρίας Τσέυνυ» του Φρέντερικ Λόνσντεηλ, «Οργισμένα Νιάτα» του Τζων Όσμπορν, «Το πιο αληθινό» του Τομ Στόππαρντ, «Αμαντέους» και «Μαύρη Κωμωδία» του Πήτερ Σάφερ, «Επικίνδυνες Σχέσεις» του Κρίστοφερ Χάμπτον με τον θίασο Φέρτη – Ντενίση. Το 1987 δημιούργησε τον δικό της θίασο, όπου ανέβασε και πρωταγωνίστησε στα έργα: «Τσάο» του Μαρκ Ζιλμπέρ Σωβαζόν, «Άντρες για δείπνο» του Μαρσέλ Μιτουά, «Κατά λάθος μαζί» των Μπαριγιέ και Γκρεντύ, «Πριμαντόνα» του Ζωρζ Φεϋντώ, «Γάμος στην υψηλή κοινωνία» του Φίλιπ Μπάρι, «Ταμ ταμ και τάνγκο» του Ευγένιου Λαμπίς, «Άννα Καρένινα» του Λέοντος Τολστόι, «Θεοδώρα» της Μιμής Ντενίση, «Εγώ η Λασκαρίνα» της Μιμής Ντενίση, «Ο βασιλιάς και εγώ» των Ρότζερς και Χάμμερσταϊν (μιούζικαλ), «Βίκτωρ-Βικτώρια» του Μπλεϊκ Έντουαρντς (μιούζικαλ), «Καριέρα, έρωτας και σούσι» της Γουέντι Γουάσερστιν, «Funny» της Ιζομπέλ Λένναρτ (μιούζικαλ), «Το σ’ αγαπώ δεν είναι ντεμοντέ» του Νόελ Κάουαρντ, «Το άνθος του κάκτου» των Μπαριγιέ & Γκρεντί, «Μαμά πού πας;» του Άντριου Μπέργκμαν (Θ.Ο.Κ.), «Η Πηνελόπη Δέλτα συναντάει το Μάγκα» της Μιμής Ντενίση (Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και «Θέατρον» του Ελληνικού Κόσμου), «Σμύρνη μου Αγαπημένη» της Μιμής Ντενίση («ΘΕΑΤΡΟΝ» του Ελληνικού Κόσμου, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Δημοτικό Στροβόλου). Έχει επίσης μεταφράσει και διασκευάσει τα έργα: «Μπεντ», «Περιμένοντας στο σκοτάδι», «Η κυρία Προέδρου», «Ξενοδοχείο ο Παράδεισος», «Ρόουζ», «Πέτρες στις τσέπες του», «Όσκαρ», «Μοιραίο Προαίσθημα», «Ο μυστήριος Mr. Love», «Παίζουν το τραγούδι μας», «Πόλεμος και Ειρήνη», «Πέτρες στις τσέπες», «Το όνειρο της διπλανής πόρτας», «Η ρωμαϊκή άνοιξη της κυρίας Στόουν», «Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα», «Τόσκα», «Πηνελόπη» (του Σώμερσετ Μωμ), Λυσσασμένη γάτα» κ.ά. Έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές: «Γιούγκερμαν», «Συμβολαιογράφος», «Αστροφεγγιά», «Ετυμηγορία», «Ταξίδι», «Άθλιοι των Αθηνών», «Πρωταγωνιστές», «Ο θάνατος του Τιμοθέου Κώνστα», «Οι φρουροί της Αχαΐας», «Το τέλος της μοναξιάς», «Κάποιος να τη φυλάει», «Στη σκιά του πολέμου», «Στο παρά πέντε», «7 Θανάσιμες Πεθερές» κ.ά. και έχει παρουσιάσει talk shows: «Αφετηρίες», «Απεριτίφ», «Μόδα είναι θα περάσει» κ.ά. Έχει διευθύνει τα αθηναϊκά θέατρα «Αθηνά», «Βρεττάνια», «Ακροπόλ», «Ιλίσια-Ντενίση» και «Ιλίσια-Βολανάκης». Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Το 2006 ίδρυσε τη δική της Δραματική Σχολή, την «Κεντρική Σκηνή». Έχει βραβευτεί για το έργο της από την UNESCO, από την Ε.Ε.Θ.Σ., από πολλούς φορείς και σωματεία της Ελλάδας, της Κύπρου και του Απόδημου Ελληνισμού. Στις 19 Μαρτίου 2019 ήταν η κεντρική ομιλήτρια στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη σε εκδήλωση με θέμα: «Ο ρόλος της γυναίκας σε εποχές ανθρωπιστικής κρίσης». Το Ίδρυμα Οικουμενικού Ελληνισμού της έδωσε τον τίτλο της Ύπατης Προέδρου για την προσφορά της στον Ελληνισμό. Έχει τιμηθεί από τη Γαλλική Κυβέρνηση για τη συνολική προσφορά της στην Τέχνη και τα Γράμματα με τον τίτλο και το παράσημο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής.
Σας παραδίδω και το προηγούμενο εξώφυλλο της συγγραφέως…
Αυτά τα πολλά…
Να είμαστε όλοι καλά!
ΤΑΣΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΓΚΕΝΤΖΟΣ :
-Τίτλος: «Οπισθόφυλλα και εξώφυλλα των “οπισθίων”».
Συχνότητα: Κάθε 1, 10 και 20 του μηνός, κλικ εδώ
.
.
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
..