Πήγε, είδε, άκουσε και σχολιάζει η Ρένα Καλπάκη…
Η λέξη κλειδί στο σημερινό μάρκετινγκ είναι η «εμπειρία», το experience όπως θα λέγαμε πιο απλά. Το να έχεις λοιπόν την εμπειρία μιας συναυλίας ενός συγκροτήματος των 70s είναι σίγουρα κάτι σπάνιο, ειδικά για τη μικρή μας πόλη. Το ότι οι UriahHeep από την άλλη δεν έχουν την ανάγκη του μάρκετινγκ, την καθιστά ακόμη πιο μοναδική.
Σάββατο βράδυ στο κατάμεστο Principal και σε αντίθεση με άλλα θεάματα, όπου φαίνεται σαν οι λιγοστοί άντρες να συνοδεύουν τις γυναίκες, εδώ ίσχυε το αντίστροφο. Και φυσικά δεν υπήρχαν μόνο «νοσταλγοί του ροκ εν ρολ» που φυλάσσουν ως κόρη οφθαλμού τους πολύτιμους δίσκους βινυλίου, αλλά και νέα παιδιά της γενιάς των τάμπλετ.
Το πόσο θερμά το κοινό υποδέχτηκε το συγκρότημα όταν ανέβηκε στη σκηνή, αποδεικνύει αυτό που λέμε ότι οι Uriah Heep δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Με τα δύο από τα πέντε νεότερα μέλη τους- τόσο ηλικιακά, όσο και ως απόκτημα – συνεχίζουν ακόμη να ανάβουν τη θερμοκρασία στις συναυλίες τους. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που επισκέπτονται την πόλη μας και η οικειότητα ήταν έκδηλη εκατέρωθεν.
Το ξεκίνημα έγινε με κάτι καινούριο, γιατί, ναι, ακόμη παραμένουν δημιουργικοί, μέσα από το πρόσφατο άλμπουμ τους “LivingtheDream”. O Bernie Shaw μας καλωσορίζει εγκάρδια ενημερώνοντάς μας ότι θα ακούσουμε παλιά και νέα κομμάτια. Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και να μην ήξερε κάποιος ποια είναι τα καινούρια τους, η διαφορά στη μελωδικότητα που φέρει ο ήχος από τα παλιά ήταν αρκετά αισθητή. Για να είμαστε όμως δίκαιοι από τις πιο γλυκές στιγμές του σόου ήταν όταν ο Mick Box άλλαξε την ηλεκτρική κιθάρα με μία κλασική για να τραγουδήσουν με τον Shaw το “Waters Flowin”. Και μιλώντας για τον Mick Box, σαν Δρυίδης με γυαλιά ηλίου, σε κάνει να αναρωτιέσαι τι μαγικό φίλτρο έχει φτιάξει και «ποτίζει» το συγκρότημα…
Ο κόσμος διψάει να ακούσει κι άλλα “oldies and goldies” και ο Shaw μας χτυπά σε ευαίσθητο σημείο: ο ανταγωνισμός με τους Αθηναίους! Μια και προηγήθηκε η συναυλία τους στην πρωτεύουσα, ήθελε να συγκρίνει ποιοι θα ήταν αυτοί που θα φώναζαν περισσότερο στα φωνητικά του “Ladyin Black”. Άσε φιλαράκι, το χουμε, γιατί την επόμενη οι περισσότεροι εκεί μέσα θα φώναζαν στην Τούμπα…i nblack! Ανείπωτο λοιπόν το πάθος που τραγουδήθηκε σε κάθε…κερκίδα του Principal! Και κάπως έτσι μας άφησαν για να ξαναβγούν για το ανκόρ με δύο must κομμάτια, το “Sunrise” και “Easy Livin” όπου έγινε φυσικά ένας ακόμη χαμός.
Κι αν ακόμη δεν έχεις πειστεί ότι η ροκ μουσική σε κρατάει νέο, περίμενε μέχρι το επόμενο ραντεβού με τους Uriah Heep!
SETLIST: Grazed by Heaven, Return to Fantasy, Living the Dream, Too Scared to Run, Take Away My Soul, Knocking at My Door, Rainbow Demon, Waters Flowin’, Rocks in the Road, Gypsy, Look at Yourself, July Morning, Lady in Black -Encore:Sunrise, Easy Livin’
Φωτογραφικό υλικό
